Wetenschappelijke raadsels oplossen

Een wetenschappelike doorbraak bestaat zelden uit een enkele observatie. Een dergelijke doorbraak beantwoordt vragen die in het verleden onbeantwoord zijn gebleven. Medische doorbraken kunnen daarom nu en in de toekomst miljoenen levens redden. De oplossing voor cardiovasculaire aandoeningen vormt hierop geen uitzondering.

Stel uzelf de volgende vragen...

Waarom krijgen dieren geen hartinfarct, terwijl deze aandoening bij mensen doodsoorzaak nr.1 is?

Waarom krijgen mensen hartinfarcten, maar geen neus-en oorinfarcten of infarcten in andere lichaamsdelen?

Waarom krijgen dieren, die over het algemeen hogere cholesterolwaardes hebben, geen hartinfarcten. Beren en andere dieren die een winterslaap houden, hebben cholesterolwaarden van 600 mg/dl en hoger. Als cholesterol zo gevaarlijk is, waarom zijn dieren die een winterslaap houden dan nog niet massaal gestorven aan hartinfarcten?

De ontdekking van het verband tussen scheurbuik en hart-en vaatziekten kan alle vragen beantwoorden, m.b.t. cardiovasculaire aandoeningen, waarop vroegere theorieën geen antwoord wisten.

Antwoorden...

Het raadsel rondom hart- en vaatziekten was geen toeval. Nadat de inzichten over het verband tussen Lipoproteïne(a) en vitamine C bekend waren, werd het raadsel met wiskundige precisie opgelost.

Het bloedvatenstelsel in uw lichaam, uw slagaderen, bloedvaten en haarvaten, hebben samen een lengte van 96.000 km. Als een hoog cholesterolgehalte de bloedvatwanden zou beschadigen en daarmee hart-en vaatziekten zou veroorzaken, dan zou dat in het gehele bloedvatenstelsel tot verstoppingen leiden en zouden wij met ongeveer dezelfde frequentie infarcten in onze neus, oren, tenen en ellebogen krijgen. Meer dan 95% van alle infarcten treden echter op in de kransslagaderen, die slechts een totale lengte van 25 centimeter hebben. Een volgende wetenschappelijke stap bij het oplossen van dit cardiovasculaire raadsel was het vinden van een verklaring voor dit fenomeen.

Omdat 95% van alle verstoppingen in èèn orgaan voorkomen, namelijk het hart, moet het antwoord op deze vraag in dit orgaan liggen. Waarin verschilt het hart van andere organen in ons lichaam?
Het hart is het enige orgaan dat voortdurend in beweging is. Met 100.000 hartslagen per dag is het onderhevig aan de grootste mechanische belasting van alle organen. De hartkransslagaderen op het hartoppervlak zijn onderhevig aan speciale belasting. Bij iedere hartslag worden deze aderen door de spierspanning en de kracht van het pompende hart platgedrukt.

Waarom krijgen niet alle mensen hartinfarcten?  Als de mechanische belasting zo'n belangrijke factor is, dan zou op grond van de toenemende verslechtering van de hartkransslagaderen, die in 60 jaar meer dan 2 miljard keer samengedrukt worden, iedereen een hartinfarct moeten krijgen. Er moet daarom een tweede factor in het spel zijn, bovenop een verhoogde cholesterolwaarde.

Deze factor is de stabiliteit van de vaatwand zelf. Waardoor wordt deze stabiliteit bepaald? De wanden van de kransslagaderen bestaan, net als de andere bloedvaten, uit bindweefsel. De voornaamste bouwstof van bindweefsel is collageen. Collageen heeft dezelfde functie in de aderen als betonijzer in een betonnen constructie, namelijk, het waarborgen van de stabiliteit.

Niet alle mensen hebben dezelfde hoeveelheid functionele collageenmoleculen in hun aderen. De productie van collageenmoleculen in het lichaam is in de eerte plaats afhankelijk van de toevoer van beschikbare vitaminen en andere essentièle voedingstoffen zoals de aminozuren Lysine en Proline. Omdat mensen geen vitamine C en Lysine kunnen aanmaken in hun lichaam is de aanvoer van deze noodzakelijke stoffen afhankelijk van toevoer uit voeding en voedingssupplementen.

Hiermee is de tweede factor van de hartinfarctvergelijking geïdentificeerd: Een hartinfarct= Belasting van de kransslagaderen + Gebrek aan vitaminen.
De eerste factor kan men niet veranderen, omdat het een constante betreft. Het hart slaat, zoniet, dan zouden we dood zijn.
De tweede factor is wel te beinvloeden, namelijk, de hoeveelheid vitaminen verhogen die we tot ons nemen.

Geen wetenschapper, geen wiskundige, geen arts, geen overheidspersoon en geen enkel weldenkend mens kan dit feit nog langer bestrijden.
Toch is het meest voorkomende bezwaar dat van medici wordt gehoord, het feit dat de oplossing voor zo'n belangrijk gezondheidsprobleem niet zo eenvoudig kan zijn. Albert Einstein heeft echter gezegt dat de grootste wetenschappelijke ontdekkingen zo eenvoudig zijn dat ze dusdanig kunnen worden geformuleerd dat iedereen ze kan begrijpen.

Vanzelfsprekend zijn er genetische en metabolische risicofactoren en andere mechanismen die bij de opbouw van artherosclerotische neerslag en hartinfarcten een rol spelen. Zoals wij echter uit verdere ontdekkingen zullen kunnen opmaken, staan zij allemaal met een vitaminegebrek in verbinding.