Geschiedenis van Hennep.
Botanische naam: Cannabis sativa
Engels: Hemp,
Duits: Hanf,
Frans: Chanvre
Familie: Hennepachtige, Cannabinaceae
Andere namen voor de psychoactieve cannabis: Wiet, Marijuana, Marihuana
Hennep
(Cannabis sativa) is een éénjarige tweehuizige plant. Tweehuizige
betekent dat het mannelijke en vrouwelijk planten tegelijk zijn. De
plant bloeit van juni tot en met augustus met groenachtige bloemen. De
meeldraad bloemen (mannelijk) staan in pluimen en de stamperbloemen
(vrouwelijk) staan in de bladoksels in aren. De bladeren zijn lang
gesteeld met vijf tot negentallig lancetvormige slippen en zijn grof
gezaagd. De plant wordt in Nederland 1 tot 2 meter hoog
De hars van de plant is rijk aan tetra-hydro-cannabinol en kan naar believen worden geperst.
De vezels van de bast zijn bijzonder sterk en lang en laten zich gemakkelijk van de plant losmaken zolang ze niet zijn opgedroogd.
Het hennepzaad
is eetbaar, voedzaam en gezond voor mens en dier. Het wordt onbewerkt
gebruikt als vogelzaad onder de naam kemp zaad. Kemp zaad werkt op
zangvogels zoals haver op een paard. Uit het zaad kan ook olie worden
geperst, die in vroegere eeuwen in Europa veel werd gebruikt. Hij is in
onbruik geraakt, maar is momenteel weer in opkomst, dit niet in de
laatste plaats vanwege de oneindige gezondheidsvoordelen van zuivere
biologische hennepolie.
Vissers gebruiken het zaad als aas.
In Duitsland worden hennep extracten tot bier verwerkt, en in sommige landen tot alcoholvrije dranken en siroop.
In zijn ruwe vorm wordt hennepvezel gebruikt als bodembedekker voor
dieren hokken. Doordat de vezel licht is en behoorlijk wat vocht en
geurtjes kan opnemen, is hij ook slijtvast waardoor hij uitermate
geschikt is voor dit doel. Bovendien is de vezel totaal onschadelijk
als hij wordt opgegeten. Kern vezels komen van de slappe, houtachtige
stengel van de hennep plant. Deze vezels absorberen twee keer zoveel
water dan houtkrullen en is hierdoor een perfecte ondergrond voor
dieren en voor in de tuin.
De vezel wordt ook gebruikt voor het afdichten van verbindingen
van waterleidingen door de schroefdraad met hennepvezel te omwikkelen.
De vezels zetten uit als ze nat worden en zorgen daardoor voor een
waterdichte verbinding. Door de komst van knel koppelingen is dit wat
in onbruik geraakt, maar nog steeds een effectieve en goedkope
oplossing.
Hennep touw is
supersterk en wordt daarom in de landbouw en scheepsbouw gebruikt. Men
gebruikt het als dichting tussen de houtdelen van schepen. De productie
van dit touw is weinig milieubelastend en niet duur.
Kern hennep vezels worden gebruikt voor de productie van papier.
O.a. Vloeitjes worden ervan gemaakt. Door de grote hoeveelheid aan
cellulose kan het ook gebruikt worden bij het maken van plastics. Van
hennep kan een goede kwaliteit papier worden gemaakt. Dit papier kan
enkele malen meer gerecycled worden dan papier wat gemaakt is van hout.
Omdat hennep veel minder houtstof (ligine) bevat kan van hennep met
minder chemicaliën pulp worden gemaakt. Deze pulp kan worden gebruikt
om papier van te maken. De pulp opbrengst van een hectare hennep is
viermaal groter dan die van een hectare dennenbos.
Primaire hennep vezels. Deze
primaire vezels zijn de lange, sterke vezels die in de lengte rond de
houtachtige kern van de stengel groeien. Wanneer hennep is geoogst
worden de vezels van de stengel afgehaald.
Dit
gebeurt door de stengels enkele weken op het veld te laten liggen en
door de invloed van regen, bodemvocht en bacteriën de vezels van de
stengel worden losgemaakt. Dit proces heet "dauwroting".
De vezels zijn gemiddeld 20 cm lang. De vezels kunnen worden gesponnen of geweven tot een goede linnenachtige stof.
De stof is stevig en geschikt voor het maken van kleding,
meubelenstoffering, tassen, zeilen, enz. Hennep vezels kunnen ook
gemixt worden met wol, katoen, linnen of andere vezels. Hierdoor kan de
stof sterker worden en kan het comfortabeler worden om het te dragen.
Hennep vezels waren tot de tweede wereldoorlog de belangrijkste vezels
voor het vervaardigen van kleding in de plaats van linnen of katoen.
Hennep voor kleding werd al in 600 voor Christus in China gebruikt en
het bereikte Europa in de Middeleeuwen. Hennep als grondstof voor
kleding is momenteel weer erg in opkomst.
Hennep was eeuwenlang het standaard canvas voor zeilen in de scheepvaart en voor tenten. De term canvas is dan ook afgeleid van het woord “cannabis”.
Marihuana en industriële hennep zijn niet hetzelfde.
Marihuana
is de hennep die vooral wordt gebruikt voor zijn psychoactieve
eigenschappen en bevat ook een hoog percentage, 5 tot 20 procent, THC
(de belangrijkste psychoactieve component). Industriële hennep wordt
gebruikt voor zijn vezels en zaden, en heeft een THC percentage van 1 %
of minder. Industriële hennep heeft daarom nagenoeg geen psychoactieve
eigenschappen.
De
plant wordt verbouwd en is soms ook te vinden in bloemperken. Hij komt
zelden verwilderd voor. In subtropische gebieden wordt hij tegenwoordig
op grote schaal gekweekt, maar ook Italië, Hongarije, Polen, Japan en
China zijn belangrijke productielanden.
Lange
tijd wist men niet tot welke familie men hennep moest rekenen. Eerst
werd de plant ingedeeld bij de brandnetelfamilie of Urticaceae, later
bij de moerbeifamilie of Moraceae en nu wordt gesproken van een aparte
familie, de hennepfamilie of Cannabinaceae. Deze familie telt slechts
twee geslachten, Cannabis (hennep) en Humulus (hop).
Oorspronkelijk kwam hennep voor in West- en Centraal-Azië, nu groeit hij bijna overal.
In
India werd cannabis gebruikt ergens tussen 2000 en 1400 voor Christus
en in de Arabische landen in de dertiende eeuw na Christus. Deeltjes
van de hennepplant werden ook gevonden op de mummie van farao Ramses II
(ongeveer 1200 voor Christus). Ook de Romeinen en Grieken waren op de
hoogte van de werking van cannabis en gebruikten het als medicijn. In
West-Europese landen werd cannabis in de Middeleeuwen vooral gebruikt
voor het maken van touw, kleren en als windkering, hoewel sommigen ook
op de hoogte waren van de psychoactieve eigenschappen.
Als
genotmiddel heeft cannabis onder andere bekendheid gekregen door de
Franse schrijver Baudelaire die onder invloed van cannabis enkele van
zijn beroemdste werken schreef. In de Verenigde Staten beleefde
cannabis gebruik een belangrijke opleving gedurende het verbod op
alcohol in de jaren twintig. In de jaren zestig werd cannabis een
onderdeel van de "flowerpower" beweging en begon een groot deel van de
jongeren uit alle lagen van de bevolking in de Verenigde Staten en
Europa het te gebruiken.
In de vorige eeuw hadden extracten
van cannabis een belangrijke plaats in de Nederlandse apotheken. Ze
werden onder andere toegepast bij krampen, toevallen, astma,
slaapstoornissen en migraine. Omdat op de meeste terreinen echter in de
loop der jaren synthetische geneesmiddelen ontwikkeld werden, werd
cannabis steeds minder gebruikt en raakte als geneesmiddel langzaam in
onbruik. Mede door de slechte naam die hennep (cannabis) kreeg en de
“war on drugs” door overheden wereldwijd. Het bleef echter tot en met
1958 een officieel geneesmiddel, onder de naam "Extractum Cannabis
indicae". Sinds enkele jaren staat het gebruik van cannabis als
geneesmiddel opnieuw ter discussie.
Het
onderzoek naar cannabis begon in de negentiende eeuw. In de jaren
veertig werden twee belangrijke stoffen uit de hennepplant geïsoleerd,
cannabinol en cannabidiol. In de jaren zestig lukte het om de stof
delta-9-tetrahydrocannabinol (THC) uit de hennepplant te isoleren, dit
is de belangrijkste psychoactieve stof. Snel hierna werden vele andere
stoffen uit de hennepplant geïsoleerd en hun structuren in kaart
gebracht. Eind jaren tachtig werden in het menselijk lichaam
natuurlijke receptoren (cannabinoïd-receptoren) ontdekt, waar cannabis
op aangrijpt. Begin jaren negentig werd anandamide ontdekt, een van
nature in het menselijk lichaam voorkomende stof die op dezelfde
receptoren aangrijpt.
In de hennepplant komen meer dan vierhonderd verschillende stoffen voor.
Ongeveer
zestig daarvan zijn uniek en komen in geen enkele andere plant voor.
Deze stoffen worden ook wel cannabinoïden genoemd.
De
stof die het meest verantwoordelijk is voor de lichamelijke en
psychische werking van hennep is tetra-hydrocannabinol (THC). Andere
stoffen in hennep zijn cannabinol (CBN) en cannabidiol, deze stoffen
beïnvloeden de werking van THC.
THC lost net zoals andere cannabinoïden goed op in vet, maar niet goed in water.
Hennep zaad.
Hennep
zaden zijn rijk aan eiwitten, vitaminen en mineralen. De zaden hebben
geen psychoactieve eigenschappen, omdat het geen THC bevat. De zaden
kunnen worden geperst voor olie of gepelt voor de voedzame inhoud van
de zaden.
Gepelde hennep zaden.
Hennep zaden zijn goede bron van eiwitten en zijn beter te verteren dan sojabonen.
De
gepelde zaden kunnen worden geroosterd of kunnen in veel verschillende
voedingsmiddelen worden gebruikt. Het wordt gebruikt in vogelvoer en is
ook een goed ingrediënt in (huis)diervoer.
Hennepzaadolie.
De
zaden van hennep bevatten 25 tot 35 procent olie en bevat veel (80 %)
essentiële vetzuren vetzuren in een optimale verhouding: 55% linolzuur
(linoleic / omega-6), 22% alfa-linoleenzuur (linolenic acid / omega-3)
en 3% gamma-linolenic acid (GLA). De koudgeperste olie is licht groen
en heeft een lichte noten smaak. Deze olie kan voor veel gerechten
worden gebruikt en kan samen of in plaats van olijf-, walnoot- en
zonnebloemolie worden gebruikt. Om zijn weldadige eigenschappen te
behouden mag hennepzaadolie niet worden verhit.
Het heeft geen psychoactieve eigenschappen, omdat het geen THC bevat.
Lees hier meer over de voordelen en werking van hennepzaadolie!
Lees hier meer over hennepolie en kanker!
Lees hier meer over hennep en het milieu!
Eigenschappen en gebruik:
Ontstekingsremmend,
verminderd zwellingen, anti allergisch, het reukvermogen wordt erdoor
verbeterd, ontspannend, versterkend. Hennepzaad olie wordt aanbevolen
bij de behandeling van huid aandoeningen (eczeem, psoriasis), hoge
bloeddruk, hoog cholesterol gehalte, reuma, ontstekingen en diabetes.
Cannabis als geneeskruid
Als geneeskruid worden de in de bloeitijd verzamelde toppen van de vrouwelijke plant gebruikt.
Het
roken van cannabis, vooral in combinatie met tabak, heeft veel
negatieve effecten voor de gezondheid en daarom kan beter gekozen
worden voor andere toepassingsvormen. Voorbeelden zijn het gebruik van
een vaporizer waarbij alleen de olie wordt verdampt en ingeademd of
door gebruik te maken van hasjolie.
In
Nederland werd cannabis in de vorige eeuw toegepast bij verschillende
aandoeningen, zoals krampen, toevallen, astma, slaapstoornissen en
migraine.
Werking en karakter.
Pijnstillend, krampwerend, psychoactief, ontspannend, eetlustopwekkend, slaapopwekkend.
Gebruik cannabis.
Naar
het effect van hennep bij de volgende aandoeningen wordt nog steeds
onderzoek gedaan. Er bestaan al bewijzen dat hennep hierbij een
gunstige uitwerking kan hebben.
- Pijn bij kanker
- Misselijkheid en braken of verminderde eetlust wegens chemotherapie
- Extreme vermagering, verlies van eetlust bij AIDS
- Spierspasmen bij multipele sclerose
- Anorexia nervosa
- Glaucoom
- Migraine
- Astma
- Tics bij het syndroom van Gilles de la Tourette
Etherische hennepolie
De meest voorkomende componenten in de etherische olie van hennep zijn de terpenen myrceen, b- en trans-caryophylleen.
Andere componenten in de etherische olie zijn: Monoterpenen: alpha- and beta-pineen Sesquiterpenen: alpha-humuleen, allo-aromadendreen Terpeen oxides: caryophylleen oxide, bisabolol | |
Tegenwoordig
is er THC vrije etherische olie van hennep verkrijgbaar en die heeft
dus geen psychoactieve bijwerkingen. Het is een lichtgele olie. De reuk
van de etherische olie is bloem-, hout- en kruidachtig. De smaak is
bitter.
Gebruik van etherische hennepolie:
Hoest,
bronchitis, verzwakt reukzintuig, astma, hooikoorts en andere
allergische reacties, huidirritaties, eczeem, ontstekingen,
nerveusheid, slapeloosheid, angsten, onrustigheid.
Andere varianten van hennep
Het geslacht Cannabis telt drie soorten, namelijk: Cannabis sativa, Cannabis indica en Cannabis ruderalis.
Ze
verschillen qua groeiplaats, eigenschappen van de vruchtjes en de
structuur van de houtachtige delen. Bovendien ontstonden per soort,
overal waar hennep werd ingevoerd, aan het klimaat aangepaste typen. De
Chinese hennep wordt meer dan 6 meter, de Nederlandse slechts 2 meter.
Bronnen
Rüdt, U.; - Geneeskrachtige en giftige planten - Eerste druk; Zutphen:
B.V. W.J. Thieme & Cie (1973). ISBN 90-03 94630 2
Pim Cuijpers; - Cannabis - Eerste druk; Houten/Diegem: Bohn Stafleu Van Loghum (2000) ISBN 90-313-3429-4
Thijs
Caspers; - Plantaardige drugs - Eerste druk; Apeldoorn/ Tilburg:
Nederlands Politie Museum (1998) ISBN 99-24-197(099-24-033