CODEX ALIMENTARIUS:

BEHEERSING EN VERLOOCHENING VAN DE WETENSCHAP

Door Paul Anthony Taylor

De mens wil niet veranderen. Elke verandering vormt een bedreiging voor de stabiliteit. Dat is een andere reden waarom we zo op onze hoede zijn voor nieuwe uitvindingen. Elke ontdekking in pure wetenschap is potentieel subversief; zelfs de wetenschap moet soms worden beschouwd als potentiële vijand. – Aldous Huxley, Brave New World.

De 29e sessie van het Codexcomité voor Voedingsmiddelen en voeding voor speciaal voedingskundig gebruik werd van 12 tot 16 november 2007 gehouden in Bad Neuenahr-Ahrweiler, Duitsland. De activiteiten van dit comité, een onderafdeling van de door FAO/WGO gesponsorde Codex Alimentarius Commissie, worden door voorstanders van natuurgeneeswijzen steeds vaker gezien als een van de grootste mondiale bedreigingen van de toekomstige verkrijgbaarheid van therapeutische vitaminesupplementen en andere op spoorelementen gebaseerde natuurgeneesmiddelen. De External Relations Director van de Dr. Rath Gezondheidsalliantie, Paul Anthony Taylor, nam deel aan de vergadering als vertegenwoordiger van de National Health Federation, de enige consumentgeoriënteerde natuurgeneesmiddel organisatie ter wereld die de status van waarnemer heeft bij Codex vergaderingen. Onderstaand ooggetuigenverslag van Paul beschrijft hoe Codex de voordelen voor de gezondheid van vitaminen, spoorelementen en voeding blijft verloochenen in het gevecht tegen de meest voorkomende ziekten en legt uit dat de grote multinationale bedrijven in de levensmiddelen, biotech- en farmaceutische industrieën er de grootste vruchten van plukken.

Zorgen van de consument over genetisch gemodificeerde voeding op schaamteloze wijze terzijde geschoven

Er bestaat weinig twijfel meer over het feit dat de consument fel tegen het eten van genetisch gemodificeerde voeding is. Onderzoeken en enquêtes overal ter wereld hebben dit keer op keer glashard aangetoond. Het feit blijft echter dat er patent verkregen kan worden op genetisch gemodificeerd zaad – omdat dit in tegenstelling tot gewoon zaad in laboratoria wordt gemaakt en in de natuur niet voorkomt – waardoor dit een zeer aantrekkelijke investering vormt voor de biotech- en farmaceutische bedrijven die dergelijk zaad produceren. Patenten op genetisch gemodificeerd zaad, de mogelijke winst van miljarden dollars en de marktbeheersing die eruit kan voortvloeien, vormen krachtige stimulansen voor deze producenten om manieren te zoeken om dergelijk voedsel door de strot van de consument te duwen, ongeacht de mogelijke gevaren voor de gezondheid van de mens.

Het is opmerkelijk dat de Codexvergadering van dit jaar werd bijgewoond door Dr. H. Yoshikura, de voorzitter van de werkgroep voor biotechnologie, een groep die al diverse mondiale richtlijnen heeft opgesteld voor genetisch gemodificeerde voeding. Het opstellen van deze richtlijnen door de werkgroep, was nuttig voor de Verenigde Staten, Canada en Argentinië het op gang brengen en winnen van een handelsdispuut in de Wereldhandelsorganisatie (WTO) tegen de Europese Unie (EU), waarin ze erin slaagden te bewijzen dat de EU een moratorium had toegepast voor de goedkeuring en import van voedsel dat genetisch gemodificeerd materiaal bevatte en dat dit tegen de regels van de WTO stuitte.

Yoshikura was uitgenodigd aan deze Codexvergadering deel te nemen, omdat de werkgroep onlangs bezig was geweest met een annex van een mondiale richtlijn voor voedsel dat genetisch gemodificeerd is om (zogenaamd) voordeel op te leveren voor de voeding of de gezondheid. Aangezien de tekst van deze annex verwijst naar concepten die te maken hebben met voeding, werd het comité uitgenodigd de conceptversie te voorzien van commentaar.

Op een paar kleine opmerkingen, na besloot het comité echter de tekst goed te keuren zonder enige wijzigingen aan te brengen.

Als reactie hierop en gezien het feit dat geen enkel land de consumentenbelangen in deze had verdedigd, legde de National Health Federation de volgende verklaring af:

"Meneer de voorzitter, de NHF wil openbaar verklaren dat terwijl de risicoanalyse van voedsel dat is afgeleid uit biotechnologie wordt besproken, 95% van de Europese consumenten en miljoenen consumenten elders ter wereld te kennen blijft geven dergelijk voedsel af te wijzen. We vragen ons af, hoe de werkgroep een dergelijk onderzoek zal uitvoeren, terwijl zo veel mensen dergelijke voeding regelrecht afwijzen."

Met andere woorden, de federatie vroeg zich af hoe de werkgroep erover dacht veiligheidsonderzoeken -met genetisch gemodificeerde voeding, onderzoek te doen, terwijl zo weinig mensen bereid waren dergelijke voedsel te eten.

De voorzitter van het comité, Dr. Rolf Grossklaus, schoof deze vraag achteloos terzijde en verklaarde dat deze aspecten niet besproken konden worden tijdens deze vergadering. Hij wilde niet toegeven dat er geen uitgebreide schadelijke blootstellingonderzoeken met mensen zouden worden uitgevoerd voordat deze voedingsmiddelen op de markt zouden worden gebracht. Wonderbaarlijk genoeg beweerde hij daarna dat consumenten zich niet de voordelen van dergelijke voeding realiseerden en was hij van mening is dat de consumenten op den duur hun mening over deze voedingsmiddelen zullen bijstellen.

Aan het einde van de week, tijdens de bijeenkomst van het comité, en de overhandiging van het officiële verslag, verzocht ik namens de National Health Federation om de verklaring van de Federatie in het rapport op te nemen. Dr. Grossklaus wees dit verzoek echter af, omdat dit onderwerp niet besproken was en omdat het rapport te lang zou worden als alle onderwerpen die niet besproken waren erin zouden worden vermeld.

Dit was wel het meest schaamteloze voorbeeld dat ik ooit heb meegemaakt van hoe de zorgen van de consument terzijde worden geschoven tijdens een Codexvergadering.

Gegevens over de wetenschappelijke basis van gegevens over de gezondheid,ontworpen door grote multinationale ondernemingen

Een ander belangrijk agendapunt van de vergadering van dit jaar was een tekst over Aanbevelingen over de wetenschappelijke basis van beweringen over de gezondheid. De afgelopen jaren heeft het comité weinig tijd besteed en geen noemenswaardig debat gevoerd over dit agendapunt tijdens de vergaderingen. Ondanks het feit dat een uitvoerigere discussie plaatsvond tijdens de vergadering van dit jaar, maakte de algemene aanpak van het debat duidelijk dat zonder een drastische verandering van richting, de grote multinationale ondernemingen in de voeding, biotech -, en farmaceutische industrieën het meeste zouden profiteren van deze aanbevelingen, aangezien zij het zich het gemakkelijkst kunnen veroorloven om de diverse wetenschappelijke en regelgevende mazen in de wet op te sporen die door het comité worden opgesteld.

Als gevolg daarvan lijkt het waarschijnlijk dat we bijvoorbeeld steeds meer ontbijtgranen, genetisch gemodificeerde voeding en farmaceutisch-geproduceerde ADH vitamineproducten met beweringen over de gezondheid zullen zien, terwijl supplementen die geproduceerd worden door kleine, innovatieve vitamineproducenten – als deze al niet door de regelgeving van tafel zijn geveegd – dat waarschijnlijk niet kunnen.

Desalniettemin en ondanks de langere discussie van dit agendapunt tijdens de vergadering van dit jaar, werd er slechts minimale vooruitgang geboekt en blijven er diverse belangrijke vragen onbeantwoord, onder andere over de definitie van het noodzakelijke niveau van wetenschappelijk bewijs van de staving van beweringen over de gezondheid. Als het comité bijvoorbeeld zou eisen dat er studies met mensen en klinisch onderzoek zou worden gedaan, dan zouden zelfs veelvoorkomende beweringen over de gezondheid voor voedsel zoals groente en fruit verboden moeten worden op grond dat ze gebaseerd zijn op observationele onderzoeken en epidemiologisch onderzoek en dat zou duidelijk een absurde gang van zaken zijn.

Aangezien de discussies in wezen in een impasse waren geraakt, besloot het comité dat de tekst teruggezet moest worden naar stap 2 van het 8-staps goedkeuringsproces van Codex en dat hij herschreven moest worden door de Franse delegatie in het licht van de discussies die hadden plaatsgevonden. Het gevolg hiervan is dat de aanbevelingen voor de beweringen over de gezondheid nu waarschijnlijk pas in juli 2010 op zijn vroegst worden goedgekeurd en afgerond door de Codex Alimentarius commissie.

Risicoanalyse voor voeding – de regels worden gaandeweg verzonnen

Nog een ander onderwerp dat nauwelijks besproken is tijdens de laatste vergaderingen van dit Codexcomité is de risicoanalyse voor voeding. Mensen die Codex in de gaten houden zijn al op de hoogte van het feit dat dit onderwerp zeer relevant is voor de toekomstige ontwikkeling van de beperkende Codexrichtlijnen voor vitaminen- en mineralen voedingssupplementen, omdat de richtlijnen vermelden dat de limieten voor veilige vitaminen- en mineralengehalten in supplementen zullen worden vastgesteld door wetenschappelijke risicoanalyse.

Terwijl de porfarmaceutische lobby – in het bijzonder het antisupplement extremisten binnen de Europese Commissie – wanhopig trachten iedereen gerust te stellen dat het gebruik van risicoanalyse ervoor zal zorgen dat de limieten voor vitaminen- en mineralengehalten wetenschappelijk zullen worden berekend, blijft de realiteit dat de modernste methoden voor het bepalen van het zogenaamde "risico" van het consumeren van voedingssupplementen helemaal niet wetenschappelijk zijn en in werkelijkheid zelfs zeer te wensen overlaten.

Interessant genoeg, gaf de vertegenwoordiger van de Wereldgezondheid-sorganisatie (WGO) tijdens de vergadering van dit jaar aan dat de WGO en de Voedsel en Landbouw Organisatie van de Verenigde Naties (FAO) de eerste en zo niet de enige bron van wetenschappelijk advies van het comité zou moeten zijn omdat internationale expertgroepen mogelijk geen onafhankelijk en onpartijdig wetenschappelijk advies zouden kunnen uitbrengen. Afgezien van de kwestie of WGO en FAO zelf als onafhankelijk en onpartijdig beschouwd kunnen worden, werd het gaande de discussie steeds duidelijker dat de grote meerderheid van het comité niet in de verste verte geïnteresseerd was in het inwinnen van onafhankelijk en onpartijdig advies op dit gebied.

Zo vroeg de National Health Federation op een gegeven moment in de discussie specifiek of een belangrijk deel van de tekst kon verwijzen naar "onafhankelijke bronnen van wetenschappelijk advies" over risicoanalyse. De reactie van Basil Mathioudakis van de Europese Commissie zei genoeg, toen hij meedeelde dat hij tegen het gebruik van het woord "onafhankelijk" was, met als gevolg dat het niet in de tekst werd opgenomen.

In nog een belangrijke interventie, wilde de National Health Federation tekst ingevoegd zien ter erkenning van het feit dat de bodem en onze voeding de afgelopen 50 jaar minder voedingsstoffen is gaan bevatten. Als reactie hierop, antwoordde de voorzitter, Dr. Grossklaus, met de mededeling dat het instituut waarvoor hij werkzaam is, het Duits Federale Instituut voor Risicoanalyse, een verklaring heeft afgelegd over deze kwestie die erop neerkomt dat er geen wetenschappelijk bewijs is voor deze bewering. Zoals gewoonlijk probeerde hij meteen verder te gaan en kreeg het comité niet eens de kans om te reageren.

De National Health Federation liet nog een keer van zich horen en vroeg of haar opmerking in het rapport kon worden opgenomen en idealiter door het comité kon worden overwogen zodat het verslag volledig en kloppend zou zijn. Dr. Grossklaus stond dit echter niet toe en zei dat aangezien de Federatie een niet-gouvernementele organisatie was en geen lidstaat haar positie ondersteunde, haar opmerkingen niet konden worden opgenomen in het rapport.

Net als in de jaren daarvoor, verzon Dr. Grossklaus de regels gaandeweg. Dit wordt vooral duidelijk door het feit dat paragraaf 131 van het officiële rapport van deze comitévergadering melding doet van een andere interventie van de National Health Federation en dat zij toen ook niet werd ondersteund door enige lidstaat.

Aan het einde van deze discussies besloot het comité dat er aanzienlijke vooruitgang was geboekt en dat het zou aanbevelen dat de Codex Alimentarius Commissie de tekst (het Voorgestelde Concept Voedingsmiddelen risicoanalyseprincipes en richtlijnen voor toepassing van het werk van het comité voor voedingsmiddelen en voeding voor speciaal voedingdeskundig gebruik) zou opschuiven naar Stap 5. Daarom zijn er nu slechts relatief kleine wijzigingen mogelijk tijdens de comitévergadering van volgend jaar en wordt het nu mogelijk goedgekeurd en afgehandeld door de Codex Alimentarius Commissie in juli 2009.

Voorstellen voor referentiewaarden voor voeding – geen voeling met de laatste wetenschappelijke ontdekkingen

Gezien in het licht van het meest recente onderzoek op het gebied van voeding, lijkt het veilig te voorspellen dat de huidige aanpak van het comité aangaande het instellen van referentiewaarden voor voeding voor etiketteringdoeleinden door toekomstige voedingshistorici als zijnde bijna lachwekkend anachronistisch zal worden beschouwd.

Zo heeft de genetica ons al geleerd dat we genetisch allemaal uniek zijn en we hebben nu overtuigend bewijs dat factoren als leeftijd, geslacht, anticonceptie, ras, kleding, geografische locatie, regelmatige bloeddonatie, medicijngebruik, genetische mutaties of biochemische individualiteit soms op dramatische wijze invloed kunnen uitoefenen op de voedingsvereisten en/of status van de mens.

In plaats van het beschermen van de gezondheid van de consument, wat tenslotte een van de doelstellingen is van de Codex, wil het comité echter simpelweg een enkele referentiewaarde voor elk vitamine en mineraal vaststellen, en deze toepassen op de gehele wereldbevolking van drie jaar en ouder. Nadat het werk hiertoe is afgerond, zal een volgende set referentiewaarden voor vitaminen en mineralen worden ontwikkeld die van toepassing zullen zijn op kinderen tussen de 6 maanden en drie jaar oud.

Het lijkt er dan ook op dat de werkelijke intentie van het comité is om een luide aanbeveling te geven van het huidige achterhaalde en wetenschappelijk ongeldige concept van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid.

Het was dan ook opmerkelijk dat alhoewel de National Health Federation probeerde deze enorme kortzichtige fout te voorkomen met het voorstel een extra referentiewaarde in te stellen voor elke vitamine en mineraal, ter weerspiegeling van de bevolkingsgroep die deze het hardste nodig heeft, de voorzitter dit voorstel afwees, zonder hiervoor een geldige wetenschappelijke reden te geven.

Het is dus duidelijk dat terwijl de voorstellen van het comité over referentiewaarden voor voeding zich nog in de beginstadia bevinden. Iedereen die op een uitkomst hoopt, die het meest recente wetenschappelijke onderzoek weerspiegelt of optimale voeding bevordert, hoeft niet al te veel hoopt te koesteren.

U wacht nog altijd op de ‘overweldigende overwinning’ van Codex? Wij ook…

Voorstanders van natuurgeneeswijzen met een goed geheugen herinneren zich wellicht de zogenoemde Natural Solutions Foundation, met haar rapport over een vergadering van het Codexcomité over Voedseletikettering die in mei 2006 plaats heeft gevonden, waarin beweerd werd dat de uitkomst van discussies over de voorgestelde rol van Codex in de implementatie van de mondiale strategie voor voeding, lichamelijke activiteit en gezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie een "overweldigende overwinning" was voor de gezondheidsvrijheid.

Nou, dit was zeker niet het geval in die tijd en dat is vandaag nog niet aan de orde vooral als we af moeten gaan op de uitkomst van de discussies van deze vergadering. Achttien maanden na de zogenoemde "overweldigende overwinning" praat de Codex nog steeds over de mondiale strategie, en zijn er nog steeds geen belangrijke actie stappen ondernomen.

Zo gaf de voorzitster van het Codexcomité voor Voedseletikettering, Dr. Anne MacKenzie bijvoorbeeld een PowerPoint presentatie over de mondiale strategie waarin ze vroeg, welke mechanismen beschikbaar waren voor communicatie en samenwerking tussen de comités en voorstelde adviezen in te winnen van de WGO en FAO, maar haar moedige bijdrage werd gedelegeerd naar een relatief onbelangrijke plaats op de agenda van het comité, te weten onder ‘Andere zaken en Toekomst werk.’

Na de enigszins, ongerichte en verwarrende discussie die erop volgde, waarbij zelfs een vertegenwoordiger van het Codexsecretariaat, Dr. Jeronimas Maskeliunas toegaf "volledig in verwarring te zijn" over waar het comité het nu over had, werd er uiteindelijk besloten dat er een werkgroep de mondiale strategie zou bespreken vlak voor de comitévergadering van het volgende jaar en dat het daarna verslag zou uitbrengen aan het comité. Kortom: nog meer overleg en nog altijd geen actie.

Op dit moment lijken de Codexdiscussies over de mondiale strategie voor voeding, lichamelijke activiteit en gezondheid van de Wereldgezondheidsorganisatie dan ook lichtjaren verwijderd te zijn van enige vorm van overwinning, laat staan een overweldigende overwinning.

Conclusie

Net als de World Controllers uit Aldous Huxley's ‘Brave New World’, wil de Codex Alimentarius Commissie gewoonweg niet veranderen. In hun ogen is verandering – in de vorm van een nieuw globaal systeem voor de gezondheidszorg gebaseerd op wetenschappelijke doorbraken op het gebied van vitamineonderzoek en cellulaire gezondheid – een bedreiging voor de financiële stabiliteit van de farmaceutische industrie. Als gevolg daarvan worden baanbrekende ontdekkingen in voedingtherapieën steeds vaker gezien als subversief en behandeld als vijand van de ‘bedrijven met ziekte’.

De leugens en het bedrog die nodig zijn om deze situatie zo te houden zijn op de lange termijn echter niet vol te houden. Of Codex het nu leuk vindt of niet, uiteindelijk zal er verandering komen en wanneer dat gebeurt, zal de consument erop aandringen dat degenen die willens en wetens hebben getracht hun de toegang tot therapeutische vitaminesupplementen en andere natuurtherapieën te ontzeggen, verantwoording afleggen voor hun daden.

Voor het zover is en terwijl hartziekten, kanker, AIDS en andere veelvoorkomende ziekten ongetwijfeld grotendeels onbekend zullen zijn voor toekomstige generaties, is het onze verantwoordelijkheid ervoor te zorgen dat deze dag vroeger komt in plaats van later.

De behandeling van ziekten met gepatenteerde synthetische chemische geneesmiddelen, terwijl veiligere en effectievere natuurlijke behandelingsmethoden al beschikbaar zijn. Is het vrijwel krankzinnig en zou niet langer getolereerd moeten worden in een beschaafde samenleving, die deze naam draagt. En daarom, hoe sneller ‘bedrijven met ziekte’ van de farmaceutische industrie naar de vuilnisbak van de medische geschiedenis wordt verwezen, waar het thuishoort, hoe beter het is voor de gehele mensheid.

Om meer te lezen over Codex en hoe deze u en uw gezondheid beïnvloedt, klik hier.
 
Om het officiële Codexrapport van deze vergadering te downloaden, klik hier.