Interview met Bo Baden over vitamine B12

“DAT BELANGRIJKE DOORBRAKEN ROND VITAMINEB12-TEKORT NIET BEKEND WORDEN, VIND IK ONACCEPTABEL”

Kun je voor mij dat hele B12 verhaal nog eens kort samenvatten?

Eh..nou…je overvalt me wel een beetje met deze vraag. 
Maar serieus: Natuurlijk! Graag. Kijk, het zit zo:

Vitamine B12 is voor het lichaam en de psyche van mensen de belangrijkste Vitamine die er bestaat. Vitamine B12 is ‘De Koning van alle Vitamines”. Ons lichaam kan NIET ZONDER Vitamine B12. 
Maar nu blijkt -en het rare is dat dat nauwelijks bekend is!- dat Vitamine B12, dat in oa. in vlees en vis, melk en eieren zit, bij onvoorstelbaar veel mensen, van jong tot oud, HELEMAAL NIET wordt opgenomen in het lichaam. En als het wel goed wordt opgenomen, kunnen er nog andere factoren zijn waardoor het niet goed kan werken.

En door zo’n B12-tekort, kun je behoorlijk ziek en allergisch en moe, vreselijk moe, en vergeetachtig en depressief van worden. En je kunt langzaam gaan aftakelen. Terwijl je bijvoorbeeld denkt dat je last van ‘ouderdomsverschijnselen’ hebt. Of dat het aan spanningen binnen je relatie ligt, of aan de stress op je werk ligt dat je je maar zo matig blijft voelen. Of: je weet gewoon niet waardoor, maar je voelt je ‘gewoon’ steeds minder lekker in je vel zitten. En dat al jarenlang. Je leert er wel mee te leven (te overleven). Maar ondertussen begint de gezondheid je tussen de vingers door weg te glippen en je weet maar niet hoe dat komt. 
En geestelijk gezien word je meer en meer depressief, minder levenslustig..steeds (hoog-)gevoeliger ook voor van alles…
Enzomeer, enzo –zucht- verder..

Waar zucht je precies om?

Over het volgende: In feite beschrijven we op een groot schandaal. Het schandaal is namelijk dit: er is een groot medisch probleem (Vitamine B12 wordt bij heel veel mensen NIET meer goed opgenomen), met een enorme negatieve impact op de gehele volksgezondheid. Een probleem dat inmiddels allang herkend en erkend had moeten zijn. En dus ook grondig en op grote landelijke schaal had moeten worden aangepakt en opgelost. 
En die oplossing en die aanpak is in wezen heel simpel, goedkoop en zeer effectief: dagelijkse toediening van hoge doseringen Vitamine B12 in zuigtabletvorm of in injectievorm.

En dat het besef rond de B12-kwestie er NIET is, met name in het hele medische veld in Nederland, en dat er daardoor ook niet een grondige aanpak van dit probleem van de grond komt, tot op dit moment, juist as we speak, is dus het grote schandaal.

Voor mij, en ik hoop voor jou ook trouwens, is dat in elk geval ONACCEPTABEL. Dat schandaal.. van geen besef hebben van, en ook geen adequaat medisch antwoord bieden aan, de “vergeten Volksziekte” die Vitamine B12-tekort heet, roept om actie van iedereen die zich nu aangesproken voelt. Actie, om Vitamine B12 die prominente plek binnen de volksgeneeskunde toe te kennen, die het toekomt. En waar wij, jij, en jouw (toekomstige) kinderen en al je dierbaren recht op hebben.  

Maar hoe kan dat nou dat die Vitamine B12 ineens niet meer wordt opgenomen??

Dat kan door wel veertig verschillende oorzaken komen. We noemen de belangrijkste. Een B12-tekort kan onstaan door:

1. Afname van de hoeveelheid maagzuur (door hoge leeftijd en ook door bijvoorbeeld maagzuur remmers). 
2. Atrofische gastritis. 
3. Ondervoeding. Onjuiste voeding. Vegetarisme. Veganisme. Macrobiotisch eten. 
4. Eetstoornissen. 
5. Maagomleiding (om af te vallen). 
6. Alcoholisme. 
7. Coeliakie (glutenintolerantie). 
8. Ziekte van Crohn. 
9. Bestraling bij kanker. 
10. Aangeboren afwijking van de B12-stofwisseling. 
11. Pancreasproblemen. 
12. Leverproblemen.

En een B12-tekort kan ook door medicijngebruik ontstaan?

Inderdaad. Ook medicijngebruik kan de opname van Vitamine B12 verhinderen. Bijvoorbeeld het gebruik van 

1. Antacida, 
2. Colchicine, 
3. H2blokkers (Zantac, Tagamet, Pepcid), 
4. Metformine (Glucophage), 
5. Protonpompremmers (omeprazol, Nexium, Prevacid, Protonix), Lachgas (narcosemiddel en partydrug), 
6. Mycifradinesulfaat (Neomycine), 
7. Fenytoïne (Deliantine), 
8. Para-aminosalicylaten, 
9. Kaliumchloride (K-dur), 
10. Cholestyramine (Questran). En..
11. N2O (lachgas en anesthesie)

Wat? Door verdoving kan je óók een Vitamine B12 tekort oplopen!?

Inderdaad. En dat is nog maar één van de onthullende feiten die je kunt lezen in het boek “Is het misschien B12-tekort?”, van Sally M. Pacholok en Jeffrey J. Stuart.
Ik zal je een citaat voorlezen. Hier: “Het gevaar voor mensen die B12-tekort hebben en geopereerd moeten worden zit in het gebruik van een heel gewoon verdovingsmiddel, N20. dat miljoenen keren per jaar wordt gebruikt om de pijn te verminderen. Bijvoorbeeld bij de tandarts, of om patiënten voor een operatie onder narcose te brengen. Je kent deze stof misschien onder de benaming lachgas – een benaming die verwijst naar het feit dat je er giechelig van kunt worden, vandaar dat de stof wel als partydrug wordt gebruikt. Voor mensen met een niet-gediagnosticeerd Vitamine b12-tekort is er echter niets grappig aan de gevolgen van het gebruik van N20, omdat deze stof de ongebruikelijke eigenschap heeft de Vitamine B12-voorraad van je lichaam INACTIEF te maken.”  
En dat kan desastreuze gevolgen hebben, ook als je nog jong of van gemiddelde leeftijd bent, en zelfs als je voorafgaand aan de operatie helemaal gezond lijkt te zijn. Dus iedere chirurg en iedere medische professional die van plan is om lachgas te gebruiken, zou zijn of haar patiënt vóór een behandeling goed moeten laten onderzoeken op het bestaan van een eventueel Vitamine b12-tekort. Maar dat gebeurt nooit. En dan kan het gebeuren dat er na de ingreep plotseling een patiënt is die last heeft van verwardheid, een verdoofd gevoel in ledematen, zelfs verlamming, incontinentie, geheugenverlies en depersonalisatie (een ander persoon worden).

Is dat niet allemaal wat overdreven?

Nee, helaas niet. Wij hebben -want inmiddels is er een heel team van gemotiveerde vrijwilligers ontstaan, we hebben deze zelfde informatie over de mogelijke gevolgen van narcose met lachgas, H2O, bij mensen met een B12 tekort, ook in andere bronnen gevonden. Het boek ’Is het misschien b12-tekort?’ beschrijft ook een schokkend voorbeeld van wat er met een baby kan gebeuren met een B12-probleem. Ik zoek het even op. (even later:) Hier staat het: 
“Een baby’tje voelt zich na een op zich geslaagde operatie zichtbaar helemaal niet meer lekker. Ze lacht niet meer en heeft haar sprankeling en speelsheid verloren. Ze stopt ook met eten, wordt slap en apathisch en raakt op den duur zo uitgedroogd dat ze met spoed behandeld moet worden. In het ziekenhuis blijkt uit een MRI-scan dat ze aan hersenatrofie leidt (afsterving van de hersenen) lijdt. Tests wijzen uit dat de Vitamine B12-voorraad na de anesthesie (N20) tot een levensbedreigend laag niveau is gedaald, waardoor haar niet opgemerkte B12-tekort na de operatie aanzienlijk is verergerd”. (Uit Kan het misschien B12-tekort zijn? Hoofdstuk 8: “Onder het mes: waarom een laag vitamine B12-niveau operaties riskant maakt”.)

Wat willen jullie nu allemaal aantonen?

Nou, dat het zo maar zou kunnen dat iemand (van jong tot oud) die een probleem heeft met zijn of haar gezondheid, wát het ook is (!); een probleem met zijn of haar vitaliteit en levenslust, dat die persoon mogelijk voorál last heeft van een niet herkend groot en chronisch tekort aan de belangrijkste vitamine die er is, namelijk Vitamine B12.
En zo’n tekort kan heel makkelijk ontstaan, dat hebben we net al kunnen vaststellen. En nogmaals: het klinkt misschien wel heel onschuldig, Vitamine B12-tekort, maar zo’n tekort heeft écht grote ondermijnende gevolgen voor je gezondheid. Zowel lichamelijk, als ook geestelijk (zie ook de uitgebreide symptomenlijst op onze website).

En dus?
Nou, als je niet weet dat je een gebrek aan Vitamine B12 hebt en er dus ook niets aan doet (lees: grote doseringen Vitamine B12 dagelijks innemen), dan kan je echt langzaam maar zeker aftakelen naar een bedroevend nivo van geestelijke en lichamelijke gezondheid en welbevinden. En kun je last gaan krijgen van wel 1001 kwalen, aandoeningen en ziekten.

Welke klachten, ziekten of aandoeningen kun je dan krijgen?

Hoelang heb je? Oftewel: Welke klachten en of ziekten NIET?? Want met een B12 tekort, zet je als het ware ‘de deuren open’ voor heel veel gezondheidsellende. En welke specifieke kwaal of klacht of ziekte je dan uiteindelijk gaat treffen is heel persoonlijk: de een krijgt darmproblemen (ziekte van Crohn, glutenintolerantie), de ander ME-symptomen en weer een ander is psychisch steeds meer uit balans. Of, en dat komt ook vaak voor: men heeft van alles wat.

Maar welke B12-tekort gezondheidsklachten springen er nu echt bovenuit?

B12-tekort uit zich bij de meeste mensen met name in een lage weerstand (dus ook veel vatbaarder voor infecties e.d.), een lage vitaliteit (opvallend bleke gelaatskleur); extreme vermoeidheid (geen conditie, snelle verzuring, slecht herstel na inspanning), een reeks aan vreemde klachten (tintelingen, duizeligheid, verdoofde gevoelens in ledematen, spierkrampen, gewrichtspijnen) en geestelijk gezien een sluipend gevoel van NIET welbevinden, van minder alert (wakker) zijn, van een minder goed geheugen ook, en verward zijn. En ga zo maar door. De symptomenlijst is werkelijk heel erg lang. Bijna ongeloofwaardig lang. Wij herhalen: En tóch is het allemaal zo..

Maar weten artsen dit dan niet?

Nee. En psychologen en psychiaters en geriaters, en hoe ze allemaal ook mogen heten in het hele spectrum van onze Vaderlandse Gezondheidzorg, ook niet.

Weet dit: de massaliteit van het Vitamine B12 tekort in onze bevolking én de impact ervan op de gezondheid én de oplossing ervoor (waarover zo meer..) is NIET bekend bij minstens 95% van de artsen, neurologen, internisten, psychiaters, psychologen, alternatieve behandelaars.

Hier hebben we dus, naast het grote massale probleem van een niet herkend Vitamine B12-probleem, óók een tweede, even groot, zo niet GROTER probleem: degenen die ons zouden moeten helpen met dit B12-probleem, de professionals in de gezondheidszorg, kúnnen ons niet helpen, want ze weten er, vooralsnog, vrijwel NIETS van!

Dat is de bizarre actuele situatie waar wij, burgers, patiënten, mee te ‘dealen’ hebben. Dat is feitelijk de kolossale uitdaging waar we NU voor staan: wij, als burgers, patiënten, moeten ‘van onderop’ gaan zorgen dat binnen korte tijd deze grote blinde vlek, ja deze schandvlek, binnen de Nederlandse geneeskunde wordt onderkend en weer weggewerkt. Waarvan akt(i)e!

Dus jullie beweren dat een B12 tekort een rol speelt bij allerlei ziektes?

Ja. Ik, en met mij het hele team van VitamineB12nu, zeg: Er is een hele grote kans dat een Vitamine B12-tekort aan de basis ligt, mede veroorzaker is, of misschien zelfs wel de enige oorzakelijke factor is, van het krijgen van allerlei ernstige (auto imuun-) ziekten als ME, MS, Alzheimer, Parkinson, Diabetes, Hart en vaatziekten en zelfs kanker (borst- maag- en andere vormen van kanker). 
Nogmaals: dit is NIET bekend bij 95% van de gehele medische en psychologische beroepsgroep. En ook niet bij de meeste 'alternatieve’ behandelaars. Gevolg: er is “een epidemie aan misdiagnoses”. 

Wat bedoel je met ‘een epidemie aan misdiagnosis’?

De dokter zegt: “U heeft beginnende dementie. U heeft fibromyalgie. U heeft MS. U heeft gewoon last van stress. U heeft een huisstof allergie. U hebt autisme. U hebt een depressie.” Of: “Ik kan echt geen oorzaak vinden mevrouw. Het zit tussen uw oren”

Terwijl je in feite een chronisch gebrek hebt aan een vitamine die, als je daar een tekort aan hebt, precies dezelfde klachten en symptomen veroorzaakt waar je nota bene nu last van hebt!

En dan krijg je medicijnen (met bijwerkingen) of therapieën die in wezen ‘mis’ zijn. Die ook niet succesvol kúnnen zijn OMDAT er iets heel anders aan de hand is. Je hebt simpelweg een gebrek aan Vitamine B12 dat zó weer aan te vullen is. Waardoor veel, zo niet alle, symptomen, klachten en zelfs ziekten weer zullen verdwijnen..

Dat is geweldig Goed Nieuws voor al die mensen met een gehavende en gebrekkige gezondheid. Mensen, die vaak al jarenlang van de ene dokter of behandelaar naar de andere zijn gestapt (en dan 3 stappen vooruit zetten en dan weer 4 stappen achteruit).

Is het ook niet goed nieuws voor de werkers in de gezondheidszorg?

Goed gezien! Het (h)erkennen van een B12-tekort EN het eenvoudigweg, goedkoop, geheel risicoloos en effectief opheffen daarvan, is natuurlijk OOK heel Goed Nieuws voor al die goedwillende en integere professionals in de gezondheidszorg: hun SUCCESpercentage van al hun behandelingen zal op spectaculaire wijze omhoog gaan, áls ze dus besluiten om deze hele Vitamine B12-tekort-kwestie serieus te nemen en op te pakken. En dat B12-tekort-verhaal, mét de oplossing, voortaan integraal betrekken in  hun anamnese-intake-onderzoeks-behandelingsplan én zonodig ook van hun geneeskundige- of psychiatrische plan van aanpak.   

Hoe weet je, hoe weten jullie, dit nu allemaal?

Al deze informatie kun je ook vinden op de websites van de diverse patiëntengroepen van mensen met een B12-tekort -zie de links op onze website-, in binnen – en buitenland. Het is te lezen in de talloze indrukwekkende ervaringsverhalen van mensen die weten wat het is om eerst jarenlang weg te zinken in een eindeloze put van een niet te genezen (want verkeerd beoordeelde) ziekte x, y, z. Of van een afgrijselijke moeheid die alles in je leven lam legt. Of van een depressie die zo hard toeslaat, dat je niet goed meer kunt leven.

En dan zijn er dus die positieve B12-ervaringsverhalen van mensen die er uiteindelijk gelukkig achter zijn gekomen dat ze wat betreft hun gezondheidskwaal eigenlijk gewoon last hadden van een Vitamine B12-tekort. Ze beschrijven dus in vele verschillende voorbeelden hoe ze ook weer geweldig opknapten na het krijgen van Vitamine B12 in injectievorm.. - en dat laatste hoeft dus door ‘de B12-zuigtablettenvondst’ van natuurarts Hans Reijnen niet meer, althans in 95% van de gevallen.

En veel van deze Vitamine B12-kennis valt vooral ook te halen uit een boek dat zes jaar geleden bij haar verschijning direct al een ‘instantklassieker’ voor het hele Vitamine B12-vraagstuk is geworden, Het boek namelijk: “Could it be B12? An epidemic of misdiagnoses”. Van Sally Pacholok en Jeffrey M. Stuart. Een boek, dat bol staat met nieuwe wetenschappelijke feiten, met opzienbarende onderzoeken; vol met verhalen uit de praktijk van een ziekenhuis (eerste hulp) waar toevallig WEL een grote alertheid heerst om binnenkomende patiënten OOK te screenen op een mogelijk B12-tekort… Een boek, vol ook met indrukwekkende ervaringsverhalen van opgeknapte B12-tekort-getroffenen..

Is er dan geen boek in Nederland over dit B12-onderwerp verschenen?

Ja, in mei 2011. Toen verscheen er het boekje van ex-huisarts en tegenwoordig natuurarts Hans Reijnen uit het Brabantse Deurne, getiteld: “Vitamine B12-tekort. Oorzaak van vele chronische klachten”. In dat boekje beschrijft Hans Reijnen zijn toenemende verbazing als hij in zijn praktijk steeds vaker constateert dat het Vitamine B12-tekort een veel massaler en voor de oplossing van allerlei ziekten veel fundamenteler verschijnsel is onder zijn patiënten, dan hij ooit als arts had kunnen bevroeden.

En hij meldt in zijn boekje ook dat hij DE oplossing heeft gevonden om dat lastige probleem van een B12-tekort simpel op te lossen: het gebruik van hoge doseringen van de twee meest effectieve en direct opneembare vormen van B12: Methylcobalamine en Adenosylcobalamine.

En hij, die Hans Reijnen, beschrijft hoe zijn SUCCESpercentage in zijn praktijk bij de behandeling van allerlei (ernstige) ziekten enorm omhoog gaat, als hij de mensen die dat B12-tekort getroffen heeft, die twee soorten Vitamine B12 laat nemen.

De overeenkomt tussen beide boeken: ze werden en worden nauwelijks opgemerkt door de artsen-psychiaters en door de media. Terwijl: beide boeken leggen op indrukwekkende wijze een groot gezondheidsprobleem bloot, waar tot dusver vrijwel niemand aan dacht (Of aan kón denken, vanwege een gebrek aan kennis) 
En beide boeken bieden ook een verbluffend eenvoudige, goedkope en effectieve oplossing voor dat grote probleem. Je zou denken: daar springt iedereen blij verrast op in: medici, psychologen, media, burgers…Maar niets van dat al. Het bleef en blijft oorverdovend stil. Wij, als team van , zeggen: dat accepteren we niet.

Wat bedoel je met “dat accepteren we niet?”

Daarmee bedoel ik te zeggen dat we het ONACCEPTABEL vinden dat die belangrijke nieuwe GOUDEN informatie over een tot dusver voor velen volkomen onbekend probleem (Vitamine B12-tekort) die de gezondheid van zo veel medeburgers, van jong tot oud, op grote schaal in ernstige mate schaadt..
Dat die informatie, INCLUSIEF de oplossing(!).. 
Dat juist die informatie NIET wordt opgemerkt. 
Niet wordt omarmd. 
Niet verder wordt uitgezocht. 
Niet wordt benut. 
Niet wordt verspreid..

Dat daar, met die NIEUWE baanbrekende en voor veel mensen die wegzakken in het moeras van hun falende gezondheid.. 
dat er met die VERLOSSENDE informatie niets gebeurt..

Dat er met die mogelijke belangrijke MISSING LINK in de geneeskunde, waar we in feite al zo lang op wachten, gezien die enorme zee aan patiënten met chronische fysieke en psychische kwalen..

Dat er met die “Missing Link” NIETS gebeurt..

Dat achten wij ONACCEPTABEL.

Maar waar baseren jullie je dan op?

Het net besproken boek “Could it be B12?” dat zes jaar terug in Amerika uitgebracht werd, is voor ons een zeer belangrijke bron van informatie. En gelukkig is dit baanbrekende boek vorige jaar ook in het Nederlands verschenen: “Is het misschien Vitamine B12-tekort?”.

Het boek staat vol met wetenschappelijk bewijs en verwijzingen die het (voor ons aanvankelijk OOK onbekende) probleem van een Vitamine B12-tekort helder en indrukwekkend neerzetten. Het is geschreven door de Amerikaanse arts Jeffrey M. Stuart en zijn vrouw, eerste hulpverpleegkundige, Sally M. Pacholok. 
Hun boek is HET boek over dit B12-onderwerp en biedt een verbluffende wetenschappelijke en ervaringsverhalen-gerichte inkijk in de tot dusver verborgen gebleven wereld die “Vitamine B12-tekort” heet.

Citaat: “Het gevolg van een niet herkend Vitamine B12-tekort is dat er wereldwijd verkeerde diagnoses worden gesteld, verkeerde behandelingen worden gegeven en er sprake is van onnoemelijk lijden en tragische sterfgevallen”.

En: “Het is een enorme uitdaging om vastgeroeste medische opvattingen te veranderen. Deze uitdaging wordt des te groter nu farmaceutische bedrijven ieder jaar miljarden verdienen aan de verkoop van medicijnen die de symptomen van een B12-tekort slechts verdoezelen. En degenen die op zoek zijn naar genezing tegenwerken”.

Aldus dokter Joseph Chandy, in het voorwoord van “Is het misschien B12-tekort?”. Hij is ‘B12-pionier’ in Engeland en probeert al sinds 1981 publieke en politieke aandacht voor het B12 vraagstuk te krijgen. Nog zonder veel succes..

Wat is nu die “gezondheidsdoorbraak” waar jullie over schrijven?

Een gedreven natuurarts uit Deurne, bij Eindhoven, Hans Reijnen, heeft dus ontdekt dat áls je mensen met een B12-tekort, twee specifieke en direct opneembare en zeer effectieve soorten B12, in hoge doseringen, in zuigtabletvorm geeft, dat de meeste mensen daar enorm veel baat bij hebben. En in relatieve korte tijd grote vooruitgang boeken voor hun lichamelijke en geestelijke gezondheid.

Waarom precies zuigtabletten B12?

Met die simpele zuigtabletjes Vitamine B12, omzeil je dus in één klap dat lastige probleem van het NIET kunnen opnemen van vitamine B12 via het maagdarmstelsel naar de bloedbaan. Dat opnameprobleem hebben dus de meeste patiënten (en dat zijn er heel veel, waarover zo dadelijk meer) die een Vitamine B12 tekort hebben. En in de mond komt vitamine B12 immers direct via het mondslijmvlies in de bloedbaan. En dan kan het eindelijk weer Zijn Zegenrijke Koninklijke Werk gaan doen. En dát gebeurt dan ook..(En HOE)..

NB: Belangrijk om te weten: Mensen met een Vitamine B12-tekort hebben dus heel vaak een opnameprobleem van B12. Het lichaam weet niet de B12 op de juiste wijze naar het bloed te transporteren. Als je dan dus B12 in capsules of in de gewone  ‘doorsliktabletten’ of opgenomen in multivitamines neemt, zal je natuurlijke tegen precies hetzelfde opnameprobleem aanlopen als bij de opname van B12 uit dierlijk voedsel. Die productvormen van B12 zijn dus NIET effectief te noemen. En dus domweg niet slim om te gebruiken.

En injecties met Vitamine B12 waar je veel over hoort, hoeven dan helemaal niet meer?

Inderdaad, in de meeste gevallen is dat voortaan zo. Zegt de herontdekker van deze ‘B12-zuigtablettenvondst’, arts Hans Reijnen. Volgens hem hoeven injecties met B12 in zo’n 95% van de gevallen niet meer. En in de Scandinavische landen en Canada wordt er al tientallen jaren heel succesvol met B12-zuigtabletten gewerkt. 
Alleen bij mensen met hele ernstige neurologische klachten of in een ernstige staat van aftakeling, is injecteren met B12 raadzaam. 
Maar dan wel het liefst met de direct werkzame vorm, Methylcobalamine B12 genaamd. En dat is in Nederland, vreemd genoeg, NIET verkrijgbaar. Wel in Duitsland, Japan en in bijvoorbeeld Italië.

NB: Nog steeds krijgen mensen in de praktijk van de gemiddelde huisarts, Vitamine B12 injecties met hydroxo- of met cyano-cobalamine. Dat zijn soorten van Vitamine B12 die domweg minder effectief zijn omdat het lichaam deze vormen van Vitamine B12 nog eerst moet zien om te zetten, in de twee effectieve vormen en dan pas zijn werk in zijn geheel kan doen.  En ook in die omzetting (methylering en adenosylering) gaat nog wel eens wat mis. En dat eventuele probleem heb je gelukkig NIET als je voor de twee direct werkende Vitamine B12 soorten kiest die we nu telkens noemen: Methylcobalamine (MB12) en Adenosylcobalamine (AB12 oftewel: Dibencozide).  

Conclusie over injecteren met B12?

Vitamine B12 injecteren is NIET meer nodig in de grote meerderheid van de gevallen. En dat is prettig, want injecteren is niet fijn en blijft voor veel mensen best wel een drempel.
En waarom zou je je laten inspuiten met hydroxocobalamine, als zo vaak al gebleken is dat deze vorm van Vitamine B12 veel minder goede resultaten geeft? Toch niet alleen omdat hydroxocobalamine wél door het ziekenfonds wordt vergoed?
Met die twee bovengenoemde soorten B12 zuigtabletten kunnen mensen dus zelf iedere dag zorg dragen voor een afgewogen inname van hun benodigde B12.

Maar mensen knapten toch ook op met die injecties?

Inderdaad: zelfs met de toediening van die twee minder effectieve soorten Vitamine B12, hydroxocobalamine en cyanocobalamine, werden en worden redelijke resultaten geboekt. De meeste artsen en patiënten weten niet eens dat het véél beter kan. Wij zeggen dan ook: Kun je nagaan wat er gebeurt als voortaan mensen met een B12 tekort die twee meest effectieve vormen B12 krijgen toegediend in zuigtablet (of soms in injectie-) vorm, namelijk de Methyl-cobalamine en de Adenosyl-cobalamine!

Maar die B12-injecties worden toch vaak ook maar tijdelijk gegeven?

Inderdaad. Vreemd genoeg stoppen veel artsen op een gegeven moment weer met toediening van B12 bij hun patiënten met een B12 tekort. Dat is een grote fout. Het kenmerkt de grote mate van ondeskundigheid van de beroepsgroep op dit gebied. Dat is niet fijn om te zeggen, maar wat waar is, is waar. Want de meeste patiënten met een B12 tekort hebben dus een probleem om de B12 uit dierlijk voedsel in het bloed op te nemen. Dat probleem verdwijnt NIET door het krijgen van tijdelijk een grote dosis B12. En ‘de praktijk’ bewijst dat. Laat je dus NIET in slaap sussen als na 10 B12-injecties je B12-bloedwaarde weer goed is. Het gaat er om of alle B12 gebreksymptomen ook verdwenen zijn én wegblijven.

Je vermoedt dat je een vitamine B12-tekort hebt. Wat nu?

Veiligheidshalve moet ik, en moeten wij van , je dan in eerste instantie doorverwijzen naar je huisarts om je bloed te laten prikken. En vraag of het gehalte aan vitamine B12 én foliumzuur gemeten kan worden. Je kunt daarbij het best minstens 300 pmol/L voor B12 als ondergrens hanteren. In plaats van de 140 pmol/l die nu nog helaas het meest gehanteerd wordt. Volgens arts Hans Reijnen en ook Vitamine B12-activisten in Engeland en Amerika, moet die huidige ondergrens namelijk dus minstens meer dan het dubbele worden. Er gaan zelfs al geluiden op om de grens naar 400 of zelfs 500 pmol/l te verhogen.

Laat in elk geval ook altijd het Foliumzuurgehalte bepalen, want als die te hoog is, boven de 31 nmol/l, zegt de bloedtest over Vitamine B12 meteen al niets meer. Een hoge foliumzuurwaarde kan namelijk heel goed een B12 tekort maskeren.

Besef daarbij wél dat de bloedtest een belangrijke aanwijzing kan zijn, maar zeker GEEN uitsluitsel geeft over het wel of niet bestaan van de ziekte. Het gaat namelijk in essentie niet om het gehalte aan vitamine B12 in het bloed, maar om het gehalte vitamine B12 op het weefsel- en celniveau. En dat is niet meetbaar.

Dus bedenk: ook al is de waarde van je vitamine B12 na het bloedonderzoek bijvoorbeeld 350 pmol/L, en je hebt tóch veel symptomen die je herkent in de uitgebreide B12-tekort-symptomenlijst, dan is een proefbehandeling van bijvoorbeeld drie maanden met toevoeging van de twee hier aanbevolen soorten Vitamine B12 heel raadzaam.

En bovendien zonder risico’s: er is in de medische literatuur geen negatieve bijwerking bekend van (een grote) inname van Vitamine B12. Goed om te weten: Omdat Vitamine B12 wateroplosbaar is, verlaat een eventueel ‘teveel’ aan B12 het lichaam via de urine.

Okee, ik vermoed (of: ik weet) dat ik een tekort heb aan Vitamine B12 in mijn lichaam. Wat nu? Welke aanpak?
Je kunt, heel simpel, kiezen voor of de standaard aanpak, of voor de power aanpak.
De standaard aanpak bestaat uit de twee meest effectieve soorten Vitamine B12: Methylcobalamine en Adenosylcobalamine (Dibencozide), met telkens foliumzuur (Vitamine B11) toegevoegd.

De standaard aanpak:

is bedoeld voor mensen, van jong tot oud, uit alle lagen van de bevolking, die te maken hebben met de (grote) ondermijnende krachten van een tot dusver niet herkend of erkend Vitamine B12 tekort, als gevolg van een opname probleem om Vitamine B12 uit dierlijk voedsel (vlees, vis, eieren etc.) om te zetten naar bloedbaan. 
Je neemt voor de standaard aanpak het volgende:
Eenmaal daags, 's ochtend na of voor het ontbijt, 1 smelttablet  B12 Methylcobalamine 3000 mcg., met 200 mcg. foliumzuur en 1 smelttablet B12 Adenosylcobalamine (Oftewel: Dibencozide) 3000 mcg., met ook 200mcg foliumzuur. Dus bij voorkeur onder de tong laten smelten. Hoe lang je deze twee soorten zult moeten gaan gebruiken, is moeilijk te voorspellen: het hangt af van ieders persoonlijke omstandigheden, constitutie en/of wanneer je zelf het gevoel hebt dat je weer op een goed niveau van gezondheid en vitaliteit bent uitgekomen.

De power aanpak:

is ook uitgerust met de twee meest effectieve, direct opneembare, soorten Vitamine B12. Bedoeld voor met name die steeds groter wordende groep (hoog)gevoelige spirituele mensen die veelal op wilskracht (ideële) dingen tot stand hebben gebracht of brengen. Maar die groep wordt in toenemende mate gehinderd door een lichaam en een geest met tal van gezondheidsklachten (van vermoeidheid, allergieën tot en met vergeetachtigheid, concentratiestoornissen en depressie).

Juist voor deze groep kan een tijdelijke Mega Dosering van 10.000 mcg B12 Methylcobalamine B12 en 9000 mcg. B12 Dibencozide B12, mét 1800 mcg. Foliumzuur, “Een Wereld Van Verschil” betekenen. Wat dat betreft spreken de B12 ervaringsverhalen boekdelen.
Volgens natuurarts Hans Reijnen hebben veel van de groep (hoog)gevoelige spirituele mensen MEDE een tijdelijke Power Dosering B12 nodig, omdat er grote kosmische krachten op dit moment inwerken op de lichamen van deze groep mensen. Die lichamen worden, in verband met de spirituele overgangstijd waar we nu inzitten, als het ware ‘verbouwd’ . En die interne (stille) ‘verbouwing’ blijkt tijdelijk, voor een maand of drie, vier, heel veel EXTRA Vitamine B12 te kosten...Maar na die periode is de lijfelijke gezondheid én het geestelijke welbevinden van de mensen enorm veel beter, sterker en gezonder geworden. En is in vele gevallen de hele lijst met gezondheidsklachten deels, of in haar geheel, verdwenen! En hoeven mensen GEEN Vitamine b12 meer te gebruiken. Het lijkt er dus op dat die lichamen even zo’n enorme stoot B12 nodig hebben om ‘het’ daarna helemaal weer zelf te kunnen. Ja, dat is bijzondere informatie waar je wel of niet een ‘klik’ mee hebt.

In elk geval valt er nog veel meer over te lezen op de website van Hans Reijnen: www.menssana.nu

Je neemt voor de power aanpak het volgende:
’s Ochtends 1 smelttablet  B12 Methylcobalamine 10.000 mcg. (of 2 smelttabletten Methylcobalamine van 5000 mcg.) samen met 1 smelttablet B12 Dibencozide 9000 mcg., met 2 smelttabletten van 800 mcg. Foliumzuur (samen dus 1600 mcg.) onder de tong laten smelten (voor of na het ontbijt).
Dit pakket B12 neem je tussen de 3 en maximaal 6 maanden. Daarna kun je kijken wat er gebeurt als je stopt met het innemen van de Vitamine B12. Als dan onverhoopt tóch de (bekende) gezondheidsklachten terug beginnen te komen, dan is het raadzaam om het Standaard aanpak B12 te gaan gebruiken; voor een onbepaalde tijd, dus 3000 mcg. Methyl- en 3000 mcg Adenosylcobalamine”(oftewel: Dibencozide), met foliumzuur.

NB: MEGA POWERAANPAK. (22 maart 2013): 

En er is zelfs een kleine groep mensen die een dosering van maar liefst 30.000 mcg. Vitamine B12 per dag (van de twee hierboven genoemde soorten: dus 30.000 mcg. Methyl- en 27.000 mcg.  Adenosylcobalamine), mét 1600 mcg. Foliumzuur, nodig heeft. Evenals bij de 'gewone' Poweraanpak is dat voor de duur van tussen de 2 à 6 maanden. 
Arts Hans Reijnen uit Deurne (www.menssana.nu) beschrijft deze kleine groep als hele (hoog)gevoelige hoogbewuste mensen, hele “oude zielen”, ook wel 'Lichtwerkers' genoemd, met een rijk (paranormaal-telepathisch) gevoels- en gedachteleven, vaak ook “ruimtelijke beelddenkers”, die veel kennis, wijsheid en liefde in zich hebben. En die tamelijk 'anders' in het Leven staan dan de “gemiddelde mens”. Ze denken anders, ze leren anders en ze leven anders dan andere mensen. Ze worden vaak veel te rationeel benaderd en beoordeeld en zo worden ze vaak dan ook niet goed begrepen en (h)erkend door hun omgeving. Ze voelen zich vaak “as a stranger in a strange world”. 
Als je je hierin herkent, kun je dat toch het beste vast laten stellen bij een meer alternatief (progressief) werkende gezondheidsprofessional, die goed zou kunnen meten welke B12-dosering voor jou het meest geschikt is, Een meting met bijvoorbeeld elektro acupunctuur, de bio-tensor of met behulp van spiertesten. 
Al met al zijn de twee meest effectieve soorten Vitamine B12, mét foliumzuur, dus blijkbaar zeer cruciaal om vele mensen die nu in deze tijd van Transitie (Overgang) naar een Nieuwe Tijd, een Nieuwe SAMEN-leving, geplaagd worden door zowel allerlei lichamelijke als ook diverse psychische klachten, fundamenteel vooruit te helpen. Niet zelden is er na een periode van gebruik van de B12 zelfs sprake van een regelrechte “wedergeboorte”.

DE EFFECTEN VAN INNAME B12 ZIJN VAAK NIET CONTINUE 'POSITIEF'. ONS ADVIES: HOU VERTROUWEN. WANT: “DIT IS WEL DE KANS VAN JE LEVEN”
Goed om te weten:

Het halve of hele eerste jaar dat je Vitamine B12 inneemt, loopt vaak niet in een rechte lijn omhoog naar meer gezondheid en vitaliteit. Vooral als je de hogere doseringen neemt, kan er sowieso eerst nog sprake zijn van een tijdelijke verergering van al bestaande klachten; of dat zelfs oude klachten nog even terugkomen. Maar ook later in het door B12 veroorzaakte herstelproces, kan er toch weer sprake zijn van een terugval (ineens toch weer heel moe zijn bijvoorbeeld) of van een stagnatie: je voelt je bijna weer de 'oude' (met een gehavende gezondheid). Geen zorgen: Het past allemaal in het beeld van een lichaam dat zich met hulp van de sublieme twee B12 soorten aan het uitzuiveren en harmoniseren en aan het revitaliseren is, En dat gaat soms nog even met vallen en opstaan, met 3 stappen vooruit en dan plots weer 2 stappen terug: een periode van vermoeidheid, en een matig psychische gesteldheid (er kan zelfs oude psychische disbalans weer aan het licht komen), van huidklachten, etc. Ons advies: wanhoop niet, hou vertrouwen in het herstelproces: het hoort er allemaal bij. Ga gewoon door met het innemen van de B12 met foliumzuur. Want je bent OOK nog telkens aan het ontgiften. De B12 ruimt namelijk OOK alles op wat al geruime tijd ligt opgeslagen in je lichaam en dat heeft even tijd nodig.

Advies:

Blijf voldoende water drinken, 6 tot 8 glazen per dag! Neem rust als dat kan, verzorg jezelf met extra attentie, vraag desnoods om extra begrip en verzorging. En begrijp in elk geval dus s.v.p. het proces waar jij en jouw lichaam inzitten. En dan zul je in de meeste gevallen hier weer goed doorheen komen. En uiteindelijk, in de meeste gevallen, heel veel gezondheidswinst kunnen boeken, zo is onze ervaring. 
Hans Reijnen zegt in dit verband: “Heb geduld, het komt wel. Het kost soms even tijd, maar dit is wel de kans van je leven! Want je kunt nu met hulp van de B12 en foliumzuur groot schoon schip maken en als het ware een her-start, een reset van je lichaam, ja: van je Leven, maken. Het werkt!”.

En als je als Vitamine B12-gebruiker al gewend bent om met minder dosering B12 ook goed toe te kunnen?

Dat is prima, dan hou je die lagere dosering aan, als dat voor jou goede effecten geeft. Maar we hebben gemerkt dat velen van de groep B12-gebruikers die vorige jaar, zomer 2011, zijn begonnen met een toen nog geadviseerde dosering van 1000 of 2000 mcg Methylcobalamine, dat er velen van die groep waren die, na een aanvankelijk stijgende lijn in vitaliteit en welbevinden, tóch langzaam maar zeker weer terugvielen in hun oude gezondheidsklachtenpatroon. En toen hebben we, in nauw overleg met enkele bevriende deskundige artsen, besloten om de aanbevolen dosering te gaan verhogen. Met heel goed resultaat! Vandaar dat we nu uitgekomen zijn op de doseringen die we nu hanteren.

Het is, nogmaals, daarbij goed om te weten dat schadelijke bijeffecten van een hoge Vitamine B12- inname NIET mogelijk zijn (zie ook de vele wetenschappelijke referenties hierover op verschillende websites).

Hoe snel kan ik resultaat verwachten?

Sommigen mensen hebben al binnen één week resultaat. Maar de meesten na zo’n 6 tot 12 weken, dat is ook afhankelijk van ieders lichamelijke (en geestelijke) conditie. 
En ‘resultaat’ betekent in dit verband: meer conditie, minder moe, minder ‘belabberd gevoel’, betere weerstand, helderder hoofd, vrolijker van aard, meer ondernemend, betere concentratie, hartritmestoornis verdwijnt, ontstoken tandvlees verbetert, etc. etc..

Word de aanschaf van deze twee soorten B12 zuigtabletten door de verzekering vergoed?
Nee, jammer genoeg wordt de aanschaf van deze twee Vitaminen B12-zuigtabletten, de Methyl- en de Adenosyl-Cobalamine (met foliumzuur), nog niet vergoed door de ziektekostenverzekeraars. Het lijkt ons goed als een ieder zijn of haar eigen ziektekostenverzekering gaat benaderen met de vraag om aan deze vreemde situatie een eind te maken. Ze worden gerekend tot de categorie “voedingssupplementen” terwijl ze voor jou werken als het beste geneesmiddel! Dat zullen zij toch ook moeten gaan inzien?

Belangrijk argument daarbij zou kunnen zijn: er valt enorm veel geld in de gezondheidszorg (die toch al te maken heeft met steeds verder stijgende uitgaven) te besparen als mensen eerder een juiste diagnose krijgen, namelijk dat er rondom hun gezondheidsklacht of ziekte MEDE sprake is van een Vitamine B12-tekort. En dat ze daarbij heel veel baat hebben van het dagelijkse gebruik van twee hele bijzondere krachtige en effectieve soorten Vitamine B12: de Methyl- en de Dibencozide, aangevuld met foliumzuur, in zuigtabletvorm..

En wat moet de dosering van B12 voor kinderen zijn?

Kinderen gebruiken minder Vitamine B12. Voor kinderen is 1 x daags 1000 mcg Methylcobalamine vaak al genoeg, en ook 1 x 1000 mcg Dibencozide, met foliumzuur. Voor de hele kleintjes: laat ze het om de andere dag nemen, de ene dag de één, de andere dag de andere soort vitamine B12.

Moeten mensen met een B12 tekort hun hele leven B12 blijven innemen?

Inderdaad. Daar zit in veel gevallen niets anders op. Zolang het opname probleem van B12 NIET opgelost is, zul je het lichaam een handje moeten helpen en zélf de dagelijkse inname van B12 moeten regelen. De investering in je gezondheid kost wat dit betreft zo’n 25 euro per maand. Dat lijkt ons qua kosten te overzien.

En als ik er toch mee wil stoppen, met die B12, wat dan?

Dat is op zich helemaal geen probleem. Het is ook niet verslavend of zoiets– dus er zijn geen ‘afkick’-verschijnselen als je zou stoppen met inname van Vitamine B12. Maar dan raden wij je wel aan om goed te blijven opletten of je niet langzaam maar zeker al die B12-tekort symptomen weer terug begint te krijgen, waar je nu juist van af was geraakt. Als dat zo is, en je begint weer last van allerlei zaken te krijgen, dan kun je maar beter weer die dagelijkse inname van B12 gaan heroppakken, lijkt mij.

Is dat wel goed onderzocht van die twee soorten B12?

Van een onderzoeksgroep van 540 patiënten van arts Hans Reijnen, die 2 jaar zijn gevolgd en nauwkeurig gedocumenteerd, had na suppletie van die twee meest effectieve soorten vitamine B12 (methyl-/adenosyl-cobalamine met foliumzuur) 
19% (108 personen) lichte vooruitgang, 
30% (162 personen) matige tot goede vooruitgang, 
25 % (135 personen) sterke vooruitgang en 
25 % (135 personen) zelfs spectaculaire vooruitgang. 
(Eén patiënt vertoonde geen enkele verbetering en één patiënt kwam niet terug).

Met andere woorden: Van een groep van 540 patiënten mocht de helft, 50%, 270 personen, een sterke tot spectaculaire vooruitgang van hun gekwelde gezondheid bespeuren. En dertig procent, 162 personen een matige tot goede vooruitgang. Van de resterende groep van 20%, 108 personen, was sprake van een lichte vooruitgang. Dat zijn resultaten die er mijns inziens NIET om liegen. En er mede toe hebben geleid om deze Vitamine B12 informatie website, met aansluitende webwinkel in Vitamine B12, op te richten..

En wat zijn dan die spectaculaire verbeteringen?

Nou, hou je vast: Dan hebben we het over mensen die nog maar zeer slecht ter been waren, of in een rolstoel zaten, en nu weer goed en gecoördineerd en krachtig kunnen lopen. Mensen van wie de hersenfunctie zo slecht was geworden, dat ze aan dementering begonnen te denken; en die nu weer helder kunnen nadenken en niet meer van alles vergeten (!). 
Mensen met steeds terugkerende infectieziekten die dat ineens niet meer hebben. 
Mensen met depressie(s) die geheel weer opklaarden. 
Mensen met ADHD die weer rustig werden. 
Mensen met psychoses, autisme, met chronische vermoeidheid, met MS, met bloedarmoede, parodontitis, slapeloosheid, chronische darmziekten, vruchtbaarheidsproblemen; kinderen met lees-, geheugen en concentratieproblemen:

Velen van hen mochten een enorme, ongekende, ‘nooit meer gedachte’, vooruitgang van hun lichamelijke en psychische gezondheid verwelkomen! (Op een Engelse website lazen we al een aantal keren in dit verband: “You gave me back my life!”)

Is het niet allemaal een beetje ongeloofwaardig, al deze succesverhalen?

Nou, nee. Ik kan me natuurlijk voorstellen dat je in eerste instantie een beetje sceptisch reageert op dit soort berichten. Je hebt al vaker geweldige gezondheidsverhalen gehoord, die dan achteraf NIET waar bleken te zijn. Maar in dit geval is dat zeker NIET het geval: dit B12 verhaal van ons klopt gewoon 100%. Ik bedoel: langzaam maar zeker stromen de zeer positieve ervaringsverhalen binnen van mensen die 3 maanden aan de gang zijn geweest met die twee soorten B12 zuigtabletten.
Bovendien: in het door mij al eerder genoemde boek “Is het misschien Vitamine B12-tekort?”, van Sally Pacholok en haar man Jeffrey M. Stuart, worden exact dezelfde krasse succesverhalen beschreven.

Ik zal je wat voorlezen uit dit boek:

“In dit boek zullen we de verhalen vertellen van mensen die ooit bedlegerig waren en nu weer kunnen lopen..Mensen die bevrijd zijn van vreselijke pijn in benen en rug- Mensen die verlost zijn van hun geheugenverlies, hun depressie, hun schizofrene verschijnselen… Mensen die na B12-therapie weer op een gewone manier kinderen ter wereld konden brengen…en zelfs in hun ontwikkeling beschadigde en autistische kinderen die er onwaarschijnlijk veel baat bij hebben gehad dat hun te lage vitamine B12-niveau werd ontdekt en behandeld.

Al deze mensen hebben een enorme verbetering van hun situatie meegemaakt nadat ze een van de eenvoudigste en veiligste behandelingen hebben ondergaan: een paar injecties, of in sommige gevallen tabletten met een megadosering vitamine B12”. (Geciteerd uit het boek van Sally Pacholok en Jeffrey M. Stuart, “Is het misschien vitamine B12-tekort? Een epidemie van misdiagnoses”).

Al moet ik er wel deze kanttekening bij maken: De schrijvers hadden en hebben nog geen weet van ‘de B12-zuigtabletten-vondst’ van natuurarts Hans Reijnen uit Deurne, dat verreweg de meeste B12-patienten, zo’n 95%, tegenwoordig heel goed zonder die B12-injecties, met dus alleen Vitamine B12 zuigtabletten, in hoge doseringen, uitstekend kunnen worden geholpen.

Toch zal lang niet iedereen jullie verhaal kunnen geloven.

Dat denk ik ook. Als mensen toch sceptisch blijven: prima, maar dan is dit B12-verhaal, en deze B12-aanpak die wij doorgeven, blijkbaar niets voor hen. Maar wij richten ons met name op al die kwakkelende medelanders die maar NIET kunnen opknappen van hun kwalen, aandoeningen en/of ziekten. Of die langzaam maar zeker afgegleden zijn naar een bedroevend niveau van gezondheid en vitaliteit: juist voor hun is onze informatie mogelijk GOUD waard. En als ze deze mogelijkheid, deze grote kans voor verbetering van hun situatie, oppakken en het helpt dan ook daadwerkelijk binnen 6 tot 12 weken…man, dat is fantástisch om mee te maken: daar doen we het allemaal voor! En trouwens: we doen het ook voor zij die (nog) geen stem hebben, of niet in staat zijn hun stem te verheffen: de –ongeboren- kinderen, de mensen in psychiatrische instellingen en bijvoorbeeld al die ouderen in bejaardentehuizen en geriatrische tehuizen. Juist voor hen, voor hún gezondheidsbelang, dat mogelijk in het geding is door een niet herkend Vitamine B12-tekort, komen we NU op.

Over hoeveel mensen met een B12- tekort praten we?

Ja, dat is eigenlijk ook heel schrikbarend: Reële schattingen, mede op basis van onderzoek in de VS en de UK, stellen dat zeker rond de 10 % á 25% van alle mensen (!) die chronische onbehandelde ziekte van een vitamine B12-tekort zouden kunnen hebben. In Nederland zou het dan gaan om tussen de 1,6 en 4 miljoen mensen. Sally Pacholok, een verpleegkundige uit Detroit, VS, auteur van het in 2005 verschenen boek “Could it be B12?” zegt:“We praten dus over een enorme Volksziekte die zijn weerga niet kent en die nu nog bijna altijd over het hoofd wordt gezien, met vaak desastreuze gevolgen voor de miljoenen patiënten”.

En ik vond een trouwens, heel opvallend, mooi citaat van een Nederlandse internist, Dr. Adrie van Vliet, van het Albert Schweitzer ziekenhuis in Dordrecht: “Het is zinvol dat er meer aandacht komt voor de klachten die het gevolg zijn van een B12-tekort. Maar veel artsen denken er pas laat aan of zien de mogelijkheid over het hoofd, omdat de symptomen ook met heel andere aandoeningen kunnen samenhangen” (Uit: Santé, 2011).

Dat is toch positief?

Inderdaad: Een verfrissend wakker geluid uit de medische hoek in Nederland.. Ik heb nog een mooi citaat voor je in dit verband. Even zoeken..Hier: Hajo Auwerda, internist in MC Dronten en MC Zuiderzee: “Mensen met een tekort aan Vitamine B12 zijn vaak extreem moe en hebben vage, ongespecificeerde klachten als een tintelend gevoel in de handen of voeten, spierzwakte en gewrichtspijnen. Veel huisartsen leggen niet direct de relatie tussen de klachten en het vitaminetekort, met gevolg dat veel patiënten worden doorverwezen naar de psycholoog of psychiater, of zij schrijven antidepressiva voor”.(Uit: Patiëntenblad Doorgang, dec.2011)

Alweer: wat een verfrissend wakker geluid uit de medische hoek! Daar ben ik blij om. Ik zeg dan ook: Moge er nog vele collega’s, die net zo wakker over het Vitamine B12-vraagstuk zijn, als Auwerda en van Vliet, volgen!

Maar hoe kan het nou eigenlijk het dat de diagnose van een Vitamine B12 tekort (ziekte van Addison-Biermer officieel geheten) zo vaak gemist wordt?

Goede vraag. Ik worstel deels ook nog steeds met die vraag…En mijn team ook. Ik kan er dit van zeggen: Er is in elk geval sprake van een gebrek aan bewustzijn op dit gebied. Een gebrek aan kennis ook. Ze, de professionals in de gezondheidszorg, ze zijn er ‘gewoon’ niet gespitst op. 
En ook: iets wat je niet weet, kan je ook niet meten, of vaststellen. Zoals Cruijff het zo mooi zegt: “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”. En artsen en psychiaters en andere professionals in de gezondheidszorg hebben het massaal nog niet door.. Ik citeer in dit verband iets heel verbluffends: 
“Kennis van en bewustzijn over het fenomeen van een Vitamine B12-tekort is bij de huidige generatie van artsen en neurologen zo goed als afwezig”. Aldus de Britse dokter Joseph Chandy die zich al sinds 1981 als een van de weinige artsen druk maak over dit onderwerp van een B12-tekort.

Hij zegt ook: “Het gevolg hiervan is dat er wereldwijd verkeerde diagnoses worden gesteld, verkeerde behandelingen worden gegeven en dat er sprake is van onnoemlijk lijden en tragische sterfgevallen”. (Citaten uit het voorwoord van het boek van Pacholok en Stuart, Is het misschien B12-tekort?”)

Maar artsen zijn toch goed opgeleid en horen dit B12-tekort-verhaal toch te weten?

Dat zou je misschien denken, ja. Maar artsen hebben tijdens hun opleiding nauwelijks onderricht gehad in het hele Vitamine B12-tekort vraagstuk. Ze weten, of, beter gezegd: dénken te weten, dat een Vitamine B12-tekort tamelijk zeldzaam is. En dat het alleen in een ver gevorderd stadium is vast te stellen, via een bloed- en (tamelijk ingewikkeld) urineonderzoek.

Hier, hoor maar: “De meeste artsen denken, ondanks alle recente bewijzen van het tegendeel, dat Vitamine B12-deficientie alleen de hematopoiese aantast, de vorming van bloedcellen. 
Met andere woorden: het zou, in hun ogen, slechts een afwijking in het bloed zijn die leidt tot bloedarmoede en megaloblastische (pernicieuze/schadelijke) rode bloedlichaampjes in het beenmerg. Terwijl Vitamine B12-tekort  een giftige (homocysteïne) ziekte is, die verscheidene essentiële lichaamsfuncties, verschillende klieren en de algehele stofwisseling en het zuurstoftransport door het hele lichaam heen, op meerdere punten ernstig ondermijnt en aantast”.

(Uit: “Is het misschien B12-tekort?”)

En áls artsen het al vaststellen, zo’n B12-tekort, dan geven ze de patiënten ook vaak nog eens één van de minder effectieve soorten B12 (hydroco- of cyanocobalamine). En helaas ook  nog op slechts tijdelijke basis. En dat, terwijl mensen met een B12 tekort, in vrijwel alle gevallen die “Koning van alle Vitamines” altijd, voor de rest van hun leven, aangevuld dienen te krijgen. Immers: er is sprake van een opname- en/of omzettingsprobleem van B12 naar de effectieve vormen toe. 
En dat probleem blijft. Of er moet een oplossing voor gevonden worden. En dat blijkt in de praktijk NIET eenvoudig te zijn.

Wordt het niet eens tijd voor een rechtzaak vanwege bijvoorbeeld “verwijtbaar medisch falen”?

Tja..wij, als , wij zitten er zelf niet direct op te wachten – we geloven meer in de positieve kracht van deze hier aangedragen nieuwe informatie en van nieuwe, goed onderbouwde, wetenschappelijke feiten. En we geloven in de kracht van publiciteit en in de toennemende mondigheid van de patiënt.

En we geloven vooralsnog, tot het tegendeel bewezen is, in de bereidwilligheid van artsen en psychiaters om nieuwe gegronde en wetenschappelijk verantwoorde feiten en aanwijzingen rond de Vitamine B12-kwestie snel tot zich te nemen. En dat ze er vervolgens ook naar gaan handelen..

Hoe zit het met die landelijk vastgestelde waarden voor B12 in het bloed?

Daar zit het niet zo goed mee. De door de Overheid algemeen vastgestelde normaalwaarden voor Vitamine B12, die nu bij het bloedonderzoek gehanteerd worden, zijn veel en veel te laag. 

En zo kan het gebeuren dat vele, vele ‘B12-patienten’ als het ware ‘onder de radar’ van de medici blijven. Mensen met een chronisch, gezondheid ondermijnend Vitamine B12-tekort worden niet opgemerkt. Worden niet behandeld. Worden niet geholpen. Worden van het kastje naar de muur gestuurd. Met verkeerde diagnoses en verkeerde aanpak (vaak veel overbodige diagnostiek) en verkeerde medicijnen.

En als het even tegenzit ook met een volkomen onterecht doorverwijzing naar een psycholoog of psychiater: “Het zit tussen uw oren”, zegt dan zo’n arts, “want wij kunnen echt niets vinden”. Ja, het is een treurige situatie, waar we met z’n allen inzitten - nog wel..

Voor welke B12 bloedwaarden pleiten jullie dus?

Nu wordt meestal 140pmol/L als ondergrens gehanteerd. Dus bij alle patiënten die een waarde BOVEN die 140 hebben, wordt de diagnose Vitamine B12-tekort verworpen. Ook al is er al in december 2005 in een artikel in het NTvG (Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde) gepleit om die ondergrens te verhogen naar 200 pmol/l. Daar is tot dusver te weinig mee gebeurd, met die suggestie. Wat ons betreft kan de normering beter minstens ruim verdubbeld worden. En kan beter een ondergrens van 300 of zelfs 400 worden genomen.

Is B12-bloedonderzoek wel betrouwbaar?

Op zich kan het bloedonderzoek een goede indicatie geven of er sprake is van een mogelijk Vitamine B12-tekort. Al, en dat zeggen we er direct bij, al zal de landelijk vastgestelde ondergrens van B12 van 140 pmol/l wat ons betreft en van B12-activisten in Engeland en Amerika dus flink omhoog moeten. 
Naar minstens 300 pmol/l en mogelijk zelfs rond de 400 pmol/l.

Maar dan nog: een bepaalde B12 waarde in het bloed kan een goede indicatie zijn, maar zegt tegelijk ook helemaal niets over de B12 waarde op cel en op weefselniveau. Want dat kan niet gemeten worden. En als je daar een Vitamine B12-tekort hebt, kun je tóch een reeks van gezondheidsklachten hebben. Ook al heb je dus wel een ‘gunstige’ B12 bloedwaarde uitslag..

Ook hier geldt: (bloed-)testen moeten bepaald niet direct ‘Heilig’ worden verklaard. En klakkeloos of blindelings geloofd..Niemand zou zich meer door een ‘gunstige’ B12 bloedwaarde uitslag nog in slaap moeten laten sussen…
Wij zeggen: Als je tóch veel symptomen uit de Vitamine B12 tekort lijst kunt aankruisen, ondanks een ‘goede’ B12-bloeduitslag, dan ben je waarschijnlijk tóch lid van ‘de B12-tekortclub’ (Welkom, overigens). En kun je maar beter zo’n proefperiode van 3 maanden B12 suppletie uit gaan proberen, lijkt ons. In die drie maanden wordt dan vervolgens duidelijk of je gezondheid gebaat is met het gebruik van Vitamine B12.

En let op: als je een hoog foliumzuurgehalte in je bloed blijkt te hebben, is de meting voor wat betreft B12 niet meer betrouwbaar. Want een hoge foliumzuurstatus MASKEERT een eventueel Vitamine B12 tekort.

Tja: Het zou ideaal zijn om dit alles met je huisarts door te spreken en af te stemmen. Maar besef wel dat deze HOOGSTWAARSCHIJNLIJK er nauwelijks iets van afweet. En dat je hem of haar met al die nieuwe Vitamine B12-informatie, die je onder andere hier leest, UIT zijn of haar veilige comfort zone (van deskundige arts) duwt. En dat vindt niemand aangenaam. Dus ook dokters niet. Wees daarom niet verbaasd als je te maken krijgt met tegenstand, weerstand, ja met hoon, cynisme en laatdunkendheid. Daar dienen we dus, als onverschrokken gezondheidspioniers, vooral slim en creatief mee om te gaan..

Blijkt dan binnen 3 maanden of die B12 helpt?

Ja, de praktijk wijst uit dat de meeste mensen na 6 tot 12 weken duidelijke verbeteringen in hun gezondheid beginnen waar te nemen: meer energie, afname van klachten, betere weerstand, beter welbevinden, opgewekter, etc., etc. (Sommigen mensen overigens al binnen 1 week..)

Als het nou helemaal niets heeft gedaan, die B12, dan kan je ervoor kiezen om te stoppen met inname van die 2 B12 soorten. Dan heeft deze aanvankelijk zeer kansrijke gezondheidsproef je jammer genoeg niets opgeleverd en rond de 75 euro gekost. En dat is in elk geval qua kostenpost nog te overzien, lijkt me. Trouwens: soms lees je hier en daar ook dat in enkele gevallen mensen pas na 6 maanden echt resultaat beginnen te krijgen. Dus ook in dit verband moeten mensen vooral op hun eigen inzicht en intuïtie afgaan.

En hoe zit het wat B12 betreft met onze oudere medemens?

Daar zit het NIET zo goed mee, helaas..Ja, dit onderwerp, ‘de oudere medemens en B12’, heeft, naast babies en kinderen, mij, en mijn hele team, misschien nog wel het meest geraakt, toen we ons in het Vitamine B12 vraagstuk gingen verdiepen. Want ongelooflijk veel van onze oudere medeburgers - dat loopt zeker in de tientallen procenten- kampt met de verdrietige en ellendebevorderende gevolgen van een Vitamine B12-tekort. EN DIE OUDERE MEDEMENSEN WETEN DAT NIET. En die worden ook daarbij ook NIET geholpen door hun artsen, neurologen, geriaters en psychiaters. 
Ik spreek namens iedereen hier in mijn team, als ik zeg: Die situatie vind ik schrijnend, tergend en INTOLERABEL.

Wat bedoel je met dat je die situatie ‘intolerabel’ vindt?

Nou, het is intolerabel als je de oudere medemens steeds dieper in het drijfzand van een haperende en steeds meer falende gezondheid en afnemende geestelijke vitaliteit ziet zinken, terwijl er makkelijke, simpele, effectieve, goedkope en levensreddende hulp mogelijk is!
Sterker nog: Als je je werkelijk intensief in dit hele Vitamine B12 vraagstuk verdiept, in deze ‘vergeten Volksziekte”, zoals wij van vitamineb12nu.nl, dat de afgelopen zes maanden gedaan hebben, dan kom je uiteindelijk uit op een opwindende, ja: verbluffende conclusie. Namelijk deze:

Het lijkt er sterk op dat de algemeen aanvaarde culturele gedachte, het algemeen geldende paradigma, “dat ouderdom nou eenmaal met gebreken komt”, lang niet meer voor iedereen hoeft te gelden.

Want vele, vele, vele zogenaamde “typische ouderdomsklachten”, waar je als oudere medemens (en je omgeving..) maar mee moet zien te leven, blijken nou net die zo typische Vitamine B12- tekort symptomen te zijn!

Zoals daar zijn: moeheid, vergeetachtigheid, verwardheid, depressie, tamelijk en in toenemende mate levensmoe zijn, verlies van eetlust, persoonlijkheids-veranderingen, evenwichtsproblemen (veel vallen en dan vaak ook een bot breken), osteoporose, pijnen in gewrichten en spieren, trillende ledematen, hartritmestoornissen, ‘ouderdoms’-diabetis, Alzheimer, Dementie, Parkinson..

En HET GOEDE NIEUWS is dat OOK en dat JUIST de oudere medemens enorm veel gezondheidswinst kan gaan boeken ALS ze de twee meest effectieve soorten Vitamine B12 krijgen toegevoegd: B12 Methylcobalamine en B12 Adenosylcobalamine. Daar zijn al hele indrukwekkende voorbeelden van.

Maar om hoeveel ouderen gaat het nu dus precies?

Schattingen zijn dat deze B12-tekort-ziekte bij minstens 20% van alle 60-plussersaan de gang is. En bij maar liefst rond de 60% van alle geriatrische patiënten (dus bejaarden in speciale verzorgingstehuizen en verpleeghuizen die extra veel zorg nodig hebben). Dit laatste is trouwens ook al eens aangetoond door een geriater in opleiding aan het Radboud ziekenhuis te Nijmegen. Deze onderzoeksresultaten zijn kennelijk ook in de la blijven liggen.

En hoe zit het met vijftigplussers?

Vijftigplussers hebben een hoger risico op een B12-tekort. Vitamine B12 wordt namelijk niet meer goed opgenomen wanneer er te weinig maagzuur wordt aangemaakt. En ongeveer 30% van de oudere bevolking heeft inderdaad een verminderde maagzuurproductie. Het Amerikaanse Institute of Medicine heeft vijftigplussers al aanbevolen om voldoende B12 in te nemen, hetzij via verrijkte voeding, hetzij via supplementen.

Al is dat Amerikaanse advies ook niet geheel vlekkeloos: supplementen met B12 worden namelijk net zo goed NIET meer (goed) opgenomen als de B12 die uit dierlijke voeding komt: er is immers een omzettings- en een opnameprobleem van B12 in de dunne darm. (Bron: Stover PJ. Vitamin B12 and older adults. Current Opinion in Clinical Nutrition and Metabolic Care 2010, 13:24-27 Watanabe F. Vitamine B12 sources and bioavailability. Exp Biol Med. 2007; 232:1266-1274)

Wat raden jullie ouderen nu aan?

Eigenlijk zouden alle oudere medemensen van zeg, boven de 50, en zeker boven de 60 jaar, op grote landelijke schaal op een B12 tekort onderzocht moeten worden. Want ook voor hen geldt, dat, áls er een tekort aan B12 wordt vastgesteld, er nog heel veel belangrijke gezondheidswinst te boeken is, als er wordt overgegaan tot dagelijkse toevoeging van Vitamine B12.

Waarbij ‘de B12-zuigtabletten-vondst’ van dokter Hans Reijnen, zoals op onze website al besproken, natuurlijk een belangrijke en hele praktische doorbraak te noemen is.