Bedrog
en vergiftiging door de voedingsindustrie
Naar
mijn mening worden we als consument keihard belogen, bedrogen,
bestolen en (tot op zekere hoogte) zelfs opzettelijk vergiftigd…
Bedrieglijke
producten in de supermarkt
De
belachelijke manier waarop er tegenwoordig met voedsel wordt
omgesprongen begint al in de supermarkt. Terwijl je je boodschappen
doet, word je op allerlei manieren gemanipuleerd en beïnvloed;
o.a.
door middel van:
Kleuren
van verpakkingen (lichtgroen, lichtblauw)
De
manier waarop de supermarkt is ingedeeld (looproute, plaatsing van
aanbiedingen, manier van presentatie en afprijzing etc.)
Claims
op verpakkingen (rijk aan bouwstoffen, toegevoegde
vitamines/vezels/antioxidanten etc.)
Vage
termen (light, 0% vet, transvetvrij, biologisch etc.)
Logo’s
(gezonde keuze, klavertje, ik kies bewust etc.) die niets zeggen
Als
je gedachteloos en onbezonnen in de supermarkt schappen graait, is de
kans erg groot dat je voedingspatroon niet bepaald heilzaam is. Het
is dan ook van cruciaal belang dat je gezonde keuzes maakt bij het
uitkiezen van je levensmiddelen.
Tot
voor kort stonden voedselverpakkingen nog boordevol leugens en valse
gezondheids-claims, maar gelukkig mag dat (officieel) niet meer…
Gezondheidsclaims
Desalniettemin
wordt er nog altijd enorm gesjoemeld en worden de mazen van de wet op
alle mogelijke manieren opgezocht. Het enige positieve aspect van een
product wordt enorm uitgelicht. Maar de talloze negatieve aspecten
worden gemakshalve achterwege gelaten. Negatieve eigenschappen worden
bovendien positief verwoord/omschreven met behulp van drogredenen.
Dit
is niet moeilijk, want ieder product en iedere stof is wel ergens
goed voor, maar waar het allemaal slecht voor is staat niet op de
verpakking…
Enkele
voorbeelden van misleidende claims op voedingsmiddelen:
Geeft
energie = rijk aan vet + snelle koolhydraten
Suikervrij
= rijk aan chemische zoetstoffen
Rijk
aan vezels = boordevol chemisch bewerkte inuline en cellulose
0%
vet = rijk aan suiker
Boordevol
mineralen = welke soort, organisch of anorganisch
Vitamines
toegevoegd = volgestopt met vitamine- achtige synthetiseringen
(“nepvitamines”) die nauwelijks biologisch actief zijn
“Op
basis van stevia” = 1% stevia + heel veel chemische troep
Past
in een gezond dieet = zolang de rest wat je eet wél gezond is
“Blend”,
samengesteld uit de beste mix van… = het goedkoopste alternatief
dat wij momenteel tot onze beschikking hebben
Biologisch
= bestaat (hopelijk) deels uit biologische ingrediënten
“Sportdrankje”
c.q. “energiedrankje” = chemisch, fluorescerend suikerwater
Boordevol
probiotica = bomvol dooie bacteriën
Etc.
etc. etc.
Ook
al mag het juridisch niet, valse gezondheidsclaims zijn nog altijd
aan de orde in voedingsland. Er worden zelfs met regelmaat
rechtszaken uitgevochten omtrent valse aanspraken op
voedingsverpakkingen.
In
Amerika is de aanvechting van voedingsmiddelenproducenten door
collectieve partijen die de belangen van consumenten behartigen
overigens beduidend vaker aan de orde dan in (het lijdzame) Europa.
Het
zijn doorgaans kant-en-klare producten (snackkoekjes, ontbijtgranen,
zuiveldrankjes, vruchtendrankjes, yoghurtjes, frisdrank etc.) waar
dit soort misleidende leuzen op staan.
Haal
gezonde voedingsstoffen liever uit écht eten en indien nodig uit
natuurlijke orthomoleculaire suppletie.
Raffinage
Veel
basisvoedsel wordt tegenwoordig geraffineerd. Denk maar eens aan
vet/olie, suiker, graan, zout en verwerkte vleeswaren.
Hoewel
de term raffinage al snel doet denken dat een product schoner en dus
gezonder wordt gemaakt, is dit absoluut niet het geval. De gezonde
stoffen in het voedsel worden door deze bewerkingen verwijdert of
gedood.
Voor
het schoonmaken van voedsel worden namelijk bepaalde
“schoonmaakmiddelen” ingezet.
Deze
‘bereidingsstoffen’ of ‘processtoffen’ (waaronder ammoniak,
kalk en chloor) die worden gebruikt tijdens het bereidingsproces van
geraffineerde voeding kunnen enorm schadelijk zijn voor de
gezondheid.
Maar
omdat het geen ingrediënten zijn van het eindproduct, zie je ze niet
terug in de ingrediëntenlijst.
Raffinage
van voedsel is “praktisch” omdat je puurder stoffen overhoudt,
maar gezond kun je het echt niet noemen. De gezondste bestanddelen
van een natuurproduct verdwijnen zelfs meestal
E-nummers
Voedingsmiddelen
bevatten steeds vaker “hulpstoffen”. Deze term klinkt wellicht
positief, maar dat is ie niet. Hulpstoffen helpen namelijk alleen
maar de voedingsmiddelenproducenten. Het zijn goedkope (veelal
chemische) stofjes die ervoor zorgen dat voedsel:
Langer
houdbaar blijft
“Lekkerder”
(smeuïger, hartiger, zoeter, sterker van smaak) wordt, waardoor je
meer eet en meer koopt
Van
goedkopere stoffen kan worden gemaakt
Efficiënter
kan worden bereid (het productieproces wordt vergemakkelijkt:
massaproductie!)
Iedere
hulpstof krijgt onder leiding van de European Food Safety Authority
(EFSA) een nummer toegewezen dat voorafgegaan wordt door de ‘E’
(van Europa). Hoe meer E-nummers een voedingsmiddel bevat, des te
behoedzamer je zou moeten zijn. Overigens is niet elk E-nummer
slecht; er zijn namelijk synthetische en natuur-identieke additieven…
Maar er zitten absoluut hulpstoffen in je eten (zoetstoffen,
emulgatoren, smaakversterkers, kleurstoffen, schuimstoffen etc.)
waarvan men nooit onomstotelijk heeft aangetoond dat ze niet
gevaarlijk zijn.
Bovendien
zijn er van bijna alle soorten voedingsmiddelen ook varianten
verkrijgbaar waar geen E-nummers in zitten. Sterker nog: AH verkoopt
maaltijdsalades waar talloze E-nummers in zitten, maar ook
E-nummervrije varianten… Dan rijst toch vanzelf de vraag: als ze
niet per se nodig zijn, waarom worden ze dan in vredesnaam in je eten
gestopt!? Waarom mét als het ook zonder kan…
Of
het terecht of onterecht is dat veel mensen sceptisch zijn over de
vermeende veiligheid van E-nummers laat ik even in het midden. Het
punt is: waarom zou je ze eten als ze sowieso niets positiefs
toevoegen aan je gezondheid?
Bio-industrie
Het
schandaligste aspect van de moderne voedingsindustrie is toch wel de
bio-industrie. Dieren worden slechter behandeld dan groenten of
zakken meel. Vlees moet immers zo snel en zo goedkoop mogelijk worden
geproduceerd, want consumenten willen niet meer dan 1 euro voor een
kipfilet betalen. Tegelijkertijd heeft zo’n kip wel voedsel,
leefruimte en enige verzorging nodig.
Bovendien
moet de winst voor producenten continu worden opgevoerd. Gevolg:
steeds minder gezond vlees en steeds meer massaproductie en
dierenmishandeling!
Slachtvee
zit tegenwoordig bomvol stresshormonen, antibiotica en antistoffen en
dat krijgen wij mensen uiteindelijk op ons bord
(Relatief)
gezonde melk komt van grazende koeien, maar koeien dagelijks in en
uit de stal laten kost mankracht en man- uren; daarnaast is grasland
duur.
Oplossing:
koeien tussen 4 stalen palen zetten; goedkoop voer erin duwen; urine
en ontlasting ter plaatse afvoeren via buizen… Resultaat: een
loeiend melkfabriekje.
Vlees
van een scharrelvarken is gezond, maar een varken laten scharrelen is
enorm inefficiënt. Oplossing: mama zeug vastleggen en vetmesten en
slachtbiggetjes aan de tepels hangen totdat er varkenslapjes van
gemaakt kunnen worden.
Bijen bloemetjes
laten opsporen kost veel te veel tijd. Gewoon bakken met suikerwater
neerzetten; dat gaat véél sneller! De samenstelling van de honing
is 100% bagger, maar er is toch niemand die meer dan 2 euro wil
neertellen voor een potje honing (c.q. viskeus suikerwater)…
Kortom:
verwerkte vleeswaren zijn van slechtere kwaliteit dan doorsnee
hondenvoer en de bekende fastfoodketens lachen in hun vuistje.
Genetische
modificatie
De
supermarkten en groentewinkels liggen boordevol genetisch
gemodificeerde groenten, vruchten, granen, noten, pitten en zaden. En
ze worden ook weer verwerkt in ontelbare gemaksvoedingsmiddelen.
Het
merendeel van de plantaardige voedingsmiddelen bevat namelijk
‘genetically modified organisms’ (GMO’s) oftewel Genetisch
gemodificeerd organismen (GGO’s).
Er
wordt dus op genetisch niveau aan de moleculaire onderdelen van
plantencellen gesleuteld. Het DNA verandert.
Lekker
boeiend zou je misschien denken, maar het is echt een absoluut
raadsel wat voor (ongewenste en onvoorziene) effecten genetische
modificatie op de lange termijn gaat hebben op de humane gezondheid.
Theoretisch gezien bestaat de kans dat GGO’s zich oncontroleerbaar
vermenigvuldigen of uitkruisen. Het DNA uit plantaardig materiaal kan
zelfs invloed uitoefenen op menselijk DNA.
Mogelijke
gevolgen zijn:
Orgaanschade
Intoleranties
& allergieën
Spijsverteringsdisfunctie
Voortplantingsproblemen
(onvruchtbaarheid e.a.)
Kanker
Verminderde
immuniteit (zwak immuunsysteem)
Het
engste/gevaarlijkste is nog wel de (bijna absolute) macht van de
bedrijven die zich met genetische modificatie bezighouden.
In
Nederland en België is dit nog niet zo’n grote maatschappelijke
kwestie, hoewel de tegenstand van de Europese bevolking groeiende
is, maar over de gehele wereld wordt er geprotesteerd tegen
GMO-multinationals zoals Monsanto en Syngenta.
Wil
je hier meer over weten, bekijk dan absoluut de documentaire (c.q.
horrorfilm), Seeds of Death! (dit filmpje kun je vinden op deze site
in het hoofdstuk “Filmpjes”.)
Conclusie
Bijna
niemand die financieel betrokken is bij voeding is nog “eerlijk
over eten”.
Zelfs
als je het etiket en de ingrediëntenlijst van een product grondig
bestudeert, kom je nog niet de helft te weten. Er wordt álles aan
gedaan om de consument onwetend te houden en producten aan te smeren
waar de grootste winstmarges op zitten: goedkope massaproducten die
(veelal onterecht) als heilzaam worden gepromoot.
Dit
gaat automatisch gemoeid met oneerlijke marketing en misleiding.
Uiteindelijk
vind je in de supermarkt niks dat wordt verkocht met de bedoeling jou
gezonder te maken.
Dit
is geen “samenzweringstheorie”:
Geld
is belangrijker dan onze gezondheid voor de voeding multinationals.
Vrijwel
alle voedingsmiddelenproducenten stellen winst bóven de gezondheid
van consumenten. Gezonde ontdekkingen worden z.s.m. uitgebuit. Er
komt commercie aan te pas, dus er moet bezuinigd worden op het
gezondheidsaspect. Want échte gezondheid kost tijd en aandacht, en
tijd is geld.
Resultaat:
een goedkoop baggeralternatief!
Kortom:
er is nauwelijks nog “echt” voedsel te koop; we eten met z’n
allen goedkope nepzooi en we slikken het nog gráág ook.
Tot
slot
Op
suikerverpakkingen lees je ‘suiker past in gezond dieet’!?
Theezakjes
worden gevuld met het stof/afval dat overblijft na het drogen van
theeblaadjes (als er al theeblaadjes in zitten) en vaak wordt er
zelfs suiker ín het theezakje gestopt.
Vruchtensap
is 9 van de 10 keer water aangelengd met “vruchtenconcentraten”.
Er
zitten nep vezels in witte deegwaren en drankjes om ze ‘vezelrijk’
te mogen noemen.
Pannen
bekleden we met een soort PVC.
En
dieetvoeding en dieetpillen zijn in het gunstigste geval caloriearm,
maar gezond kun je ze nauwelijks noemen!
Honing
uit de supermarkt komt van bijen die uitsluitend suikerwater slurpen.
Boeren
in derdewereldlanden worden uitgebuit.
Hamburgers
zouden niet eens aan honden mogen worden gevoerd.
Bacon
wordt op smaak gemaakt met “vloeibare rook”.
Cola
“light” levert 0 calorieën!?
Zelfs
de goedkope bulk vitaminesupplementen en medicijnen bevatten suiker
en schadelijke zoetstoffen.
En
tot slot is er suikerrijk snoepgoed te koop bij de drogist en –erger
nog– bij de apotheek, diegene wiens beroep het is om ons gezond te
houden en zo nodig te genezen!?
Oké,
als absolute afsluiter het Voedingscentrum, een instantie die bergen
belastinggeld verspilt aan een “schijf van misleiding” en loze
interessantdoenerij en achterhaalde adviezen.
Hoe
objectief & betrouwbaar is het Voedingscentrum?
Het
Voedingscentrum staat erom bekend dat het wetenschappelijk
onderbouwde en objectieve informatie verstrekt. Het Voedingscentrum
is immers verantwoordelijk voor allerlei vormen van onderzoek,
voorlichting & onderwijs op het gebied van voeding. Hiertoe werkt
het voedingscentrum samen met uiteenlopende experts binnen de
voedingsindustrie en gezondheidszorg.
Het
Voedingscentrum profileert zich bovendien als dé voedingsautoriteit
van Nederland.
Op
zich niet zo vreemd, want het Voedingscentrum wordt grotendeels
gefinancierd door de Nederlandse overheid. Het is dan ook niet gek
dat veel consumenten blindelings op de informatie van het
voedingscentrum vertrouwen.
Dit
betekent echter niet dat het voedingscentrum per definitie eerlijk is
over eten. Sterker nog: er zijn talloze “partijdige” en
belanghebbende bedrijven betrokken bij studies van het
Voedingscentrum. Dus hoe onafhankelijk en objectief is het
voedingscentrum eigenlijk? Hieronder lees je alles over het
“onafhankelijke” voedingscentrum…
Leerstoelen
& sponsors van het Voedingscentrum
Het
voedingscentrum wordt niet alleen gezien als autoriteit op het gebied
van gezonde voeding…Maar ook wat betreft diëten,
voedselveiligheid, voedselkwaliteit, duurzaamheid,
gezondheidsklachten, overgewicht, kooktechnieken, recepten en
specifieke, voedingsmiddelen en merken.
Naar
veel van deze vakgebieden wordt wetenschappelijk onderzoek gedaan
door het Voedingscentrum. Het initiatief hiervoor ligt (volgens het
Voedingscentrum) bij het Voedingscentrum.Bij de meeste van de
onderzoeken van het Voedingscentrum zijn zogenaamde ‘leerstoelen’
betrokken.
Leerstoelen
zijn onderzoeksprojecten waarbij een hoogleraar wordt aangesteld als
onderzoeksleider. Deze onderzoeksleider moet hoogleraar aan een
universiteit zijn… Maar mag daarnaast ook werkzaam zijn binnen
andere functies – bijvoorbeeld in de voedingsmiddelenindustrie. Mag
je dan nog aannemen dat studies en onderzoeksresultaten objectief
zijn?
Daarnaast
mogen belanghebbende productschappen en voedingsmiddelenbedrijven
leerstoelen sponsoren: “Sponsoren van leerstoelen worden geworven
op basis van een toezegging voor een periode van 5 jaar en een
bijdrage van € 2.500,- of € 5.000,- per jaar. Er bestaat de
mogelijkheid dat één of meer subsidiënten een extra bijdrage
verlenen. De naam van de subsidiënt wordt verder niet verbonden aan
de leerstoel.”
Sponsors
van het ‘Leerstoelenfonds’ van het Voedingscentrum zijn onder
meer:
Doelstelling
& missie Voedingscentrum
Het
Voedingscentrum stelt zichzelf als doel consumenten gezonder te laten
eten en zet bedrijven ertoe aan gezonder voedsel aan te bieden. De
huidige missie van het Voedingscentrum luidt: “Inzicht in de
kwaliteit van voedsel vergroten en stimuleren dat de consument gezond
en veilig eet met als doel een bewust kiezende consument en
gezondheidswinst.”
Opmerkelijk
dat producenten van suikerrijke ontbijtproducten, voedingsstofloze
knakworstjes, transvetrijke koekjes en extreem ongezonde chips
wetenschappelijk onderzoek van het Voedingscentrum mogen sponsoren…
Vooral ook omdat het Voedingscentrum grotendeels bestaat dankzij de
Nederlandse overheid en zodoende dankzij de Nederlandse
belastingbetaler.
Tot
slot
We
willen met dit artikel niet insinueren dat de informatie van het
Nederlandse Voedingscentrum per definitie gekleurd of onbetrouwbaar
is. De boodschap is veeleer dat je als consument zelf moet blijven
nadenken en niet blindelings op “autoriteiten” moet vertrouwen.
Immers: zou jij geld betalen voor onderzoek dat negatief voor je zou
kunnen uitpakken?
Reactie
van het voedingscentrum op dit artikel:
Het
Voedingscentrum heeft als taak om onafhankelijke informatie over
voeding te geven aan het grote publiek. Dit doen we alleen op basis
van de wetenschappelijke consensus.
We
worden volledig gefinancierd door de overheid en dienen we geen
commercieel belang. De Gezondheidsraad is de leidende instantie in
Nederland als het gaat om het interpreteren en duiden van wetenschap
op het gebied van voeding.
Ons
bericht over kokosolie is gebaseerd op adviezen van de
Gezondheidsraad. De bedrijven genoemd in dit blog komen uit ons
reglement Leerstoelen- en Wetenschapsfonds. Uit dit fonds kunnen
bijzondere hoogleraren worden gefinancierd, maar ook bijvoorbeeld
workshops of masterclasses.
Bedrijven
en productschappen leverden in 2011 kleine bedragen aan dit
Leerstoelen- en Wetenschapsfonds. Om een indruk te geven: dat jaar
ging het om in totaal 6.153 euro van de 9.305.566 euro die we
ontvingen. Dit komt neer op 0,07 procent van onze totale inkomsten
die verder bestonden uit overheidssubsidies.
Zo’n
fonds was voorheen heel gangbaar, maar juist om de schijn van
belangenverstrengeling te voorkomen, hebben we eind 2011 besloten
geen bijdragen meer aan te nemen voor dit wetenschapsfonds. Wij
worden dus volledig gefinancierd door de overheid en hebben geen
enkel commercieel belang.
Reactie
van de schrijver van dit artikel op de reactie van het vc
Hallo
voedingscentrum,
Leuk
een reactie van u te mogen ontvangen. Goed om te horen ook dat
bedrijven en productschappen niet langer financiële bijdragen mogen
leveren aan het VC.
Volgens
mij neemt dit echter niet weg dat veel van de studies die door het VC
worden geïnterpreteerd zijn uitgevoerd in opdracht van (en/of zijn
gesponsord door) grote voedingsmiddelenbedrijven en dus al op
voorhand gekleurd zijn.
Bovendien
vraag ik me al geruime tijd af of –en zo ja, in hoeverre– het
Ministerie van Volksgezondheid(…) verstrengeld is met de
voedingsmiddelenindustrie.
Hoe
vaak hoor je immers niet dat er belangenverstrengeling heeft
plaatsgevonden doordat minister, staatssecretaris of
europarlementariër X, al dan niet met toestemming, een “bijbaantje”
(nevenfunctie/lobbycontact) heeft bij een agentschap, adviesorgaan,
Comité van Aanbeveling, Raad van Toezicht etc. binnen een
belanghebbend bedrijf?
Daarnaast
worden er maar al te vaak goederen en/of diensten aangeboden en
ontvangen door commerciële bedrijven. Daarnaast kan ik me verrassend
vaak niet vinden in de wijze waarop onderzoek door het VC wordt
geïnterpreteerd, wat er wordt uitgepikt en vermeld en wat er wordt
genegeerd en achterwegen gelaten.
Overigens
schrik ik enorm van de subsidie die het Voedingscentrum in 2011
ontving: bijna 9 miljoen euro in één jaar! Dat is echt een enorm
bedrag en ik verbaas me er dan ook over dat het Voedingscentrum
ondanks zulke gelden nog altijd niet in staat is om een
revolutionaire instantie te zijn. Naar mijn mening zijn talloze
opvattingen (waaronder die over synthetische hulpstoffen,
koolhydraten, verzadigde vetten, cholesterol, glycatie, oxidatie,
zout, de schijf van vijf etc.) enorm kort door de bocht,
simplistisch, verouderd en soms zelfs weerlegd.
Maar
wellicht heeft dit ermee te maken dat informatie van het VC
begrijpelijk moet zijn voor de voltallige bevolking? Ik ben overigens
erg benieuwd hoeveel mensen er werkzaam zijn binnen het
Voedingscentrum.
Hoe
dan ook vind ik de informatie die door het Voedingscentrum wordt
verstrekt ontoereikend. U zou wat mij betreft veel breder moeten
oriënteren en “out of the box” moeten denken. Als ik het VC
vergelijk met grote Amerikaanse websites, loopt u onwijs ver achter.
Ik snap dat de VS veel meer geld vrijmaakt en dat het Voedingscentrum
dus nooit een koploper of trendsetter zal zijn… Maar met 9 miljoen
aan belastinggelden per jaar (inmiddels meer of minder?) moet u toch
trendfollower kunnen zijn en op de hoogte kunnen blijven van de
laatste inzichten en onderzoeksresultaten.
Als
ik zie hoeveel goede informatieve websites er (alleen al in
Nederland) worden geëxploiteerd door één of enkele personen die
boven water blijven dankzij (ongewenste, maar noodzakelijke)
advertentie-inkomsten, vind ik de huidige gesteldheid van (de website
van) het Voedingscentrum extra schrikbarend. Wordt het niet
eens tijd om er flink met de schop doorheen te gaan en de strategie
van het Voedingscentrum volledig te herzien?
Ik
ben benieuwd naar uw reactie en standpunten hieromtrent.
Groeten,
Paul
Bron:
http://www.salusi.nl/voedingscentrum-objectief-betrouwbaar/
